________________
(૨૩૧) એટલામાં હાથીશાળામાંથી એક મદેન્મત્ત હાથી ગાડે બનીને નાઠે છે એવી બૂમ સંભળાઈ. ચોતરફ કીકીયારી અને નાશભાગને શેરબકેર મચી રહ્યો. રાજા પોતાની વિચારનિદ્રામાંથી જાગૃત થયે. પાસેના એક અનુચરને કહ્યું—
જાઓ, તપાસ કરે અને ગાંડા હાથીને પહેલી તકે પકડવાને પ્રબંધ કરે.”
અનુચર રવાના થયે. પણ તરતજ તેણે પાછા વળીને સમાચાર આપ્યા કે “ગાંડા હાથીના ભયથી રાજગઢનાં દર વાજ પણ ઉઘાડવાની કોઈની હિમ્મત ચાલતી નથી. પહેરે ગીરે પોતપોતાના થાણું રેઢા મૂકીને, જીવ બચાવવાની ઈચ્છાથી નાસી છૂટ્યા છે. ”
રાજાની આંખમાં લાલાશ તરી આવી. ત્યાં તે પાસે જ મેઘગર્જના જે અવાજ આવ્યું. રાજાએ ઉઠી ઝરૂખામાંથી જોયું તે સહેજ દૂર પેલે હાથી એક જબ્બર વૃક્ષને સુંઢમાં ઘાલી, પૃથ્વી ઉપર પટકી રહ્યો હતે. હાથીને વિકરાળ દેખાવ, તેની મદેન્મત્તતા અને નિરંકુશતા રાજાને પોતાને જ અપૂર્વ લાગી. તેણે આજ સુધીમાં ઘણા ગાંડા હાથો જેમાં હતા. પણ કઈ ગાંડે હાથી આટલી હદે કૂર અથવા નિરંકુશ હોય એવી તેને ક૯પના સુદ્ધાં ન્હોતી આવી. હાથીએ સૂંઢમાંનું વૃક્ષ આખરે હાની શી ઝુંપુડી ઉપર પટકયું અને તેજ ક્ષણે કડડડ કરતી ઝુંપડી જમીનદોસ્ત થઈ ગઈ. સારા ભાગ્યે ઝુંપડીમાં વસનારાઓ આગળથીજ બીજે સારે સ્થળે ભરાઈ
