________________
(૨૦૧૧) ભૂમિ ઉપર અકસ્માત્ દેખાવ દીધો. તેણે ખંજરધારીને હાથ અદ્ધરથી જ પક. સર્વ ચમક્યા અને આ અચાનક દેવી સહાય કયાંથી આવી પહોંચી તેનો વિચાર થઈ પડયે.
આ ગડમથલમાં સેમ છટકે અને તેની પાછળ તેને સાથી પણ બારીએથી કૂદી અંતહિત થઈ ગયા. પળવારમાં સર્વત્ર શાંત થઈ ગયું વરસાદ અને ગાજવીજ પછી શાંતિ પથરાય તેમ શાંતિ છવાઈ.
પડકુમારે આ નવી મૂર્તિ તરફ ધ્યાનપૂર્વક જોયું તેને સ્મરણ થયું કે થોડાજ દિવસ ઉપર આ બાળાને રાજકુવરીના જાજવલ્યમાન ભપકાળાં દેવગિરિના રાજ મહેલમાં જોઈ હતી. પણ રમાદેવી આમ સહસા સાધ્વીને વેષ કેમ સજે અને આવી અંધારી રાતે એકાકી બદમાસેની પાછળ કેમ ભમે તે તેનાથી ન સમજાયું રમાદેવીએ પણ તેને કંઈજ ખુલાસો ન કર્યો.
શાબાશ ? મંત્રીશ્વર? દુનીયાને આમજ છેતરે છે ને? પેથડકુમારની કલ્પના પણ કામ ન કરે એ નવેજ અધ્યાય રમાદેવીએ ઉછાળે.
આપ શું કહેવા માગે છે?” આશ્ચર્યભાવે પિથડકુમારે પૂછ્યું.
“માંડવગઢના ચોટે-ચાટે ને શેરીએ શેરીએ વાતે થાય છે એ બધું ખોટું અને તમે એકલા સાચા, એમજ ને?”
“શાની વાતે?”
