________________
( ૨૦૪)
એને ભેટ મેકલ્યાં. અમારે ત્યાં પણ એજ પ્રકારનું એક વસ્ત્ર આવ્યું. અમે ભારે ધામધુમથી તે વસ્ત્રનું સામૈયું કર્યું અને તેને ઘેર લઈ આવ્યા. વસ્ત્રનું સામૈયું ” એ સાંભળી તમને જરૂર અજાયબી તો થશે. પણ ખંભાતના ભીખા વહેવારીએ પોતાના સદ્દગુરૂના ઉપદેશથી ચતુર્થવ્રત ગ્રહણ કર્યું હતું અને
એ વ્રતગ્રહણના ઉત્સવ અર્થે જ તેણે આ પ્રકારનાં કીમતી વસ્ત્રો દેશદેશાંતરમાં સાધમી ભાઈઓને મોકલ્યા હતા. હવે જે વસ્ત્ર એક ચતુર્થવ્રતધારી-સંયમી પુરૂષે મોકલ્યું હોય તે કેટલું પ્રભાવશાળી હોય એની કલ્પના તમે પોતે જ કરી લેશે.”
“રાણું લીલાવતીને ઓઢાડેલું વસ્ત્ર તે આજ કે ?” વચમાં જ રમાદેવીએ પ્રશ્ન કર્યો.
વસ્ત્ર તો એ જ. પણ હજી તેને ઈતિહાસ બાકી છે. તેને જોયા પછી અમને બન્નેને વિચાર થયે કે આ વસ્ત્ર પહેરવાને આપણને કંઈ અધિકાર ખરે? ચતુર્થવ્રતધારીનું વસ્ત્ર પહેરવા જેટલી ગ્યતા કેળવી હેય તે એક ગરીબ માણસ રાજાના જે વેબ પહેરે એના જેવું જ વ્યર્થ ગણાય. જેમ વેષ પહેરવાથી માણસ એકદમ રાજા ગણાઈ જતો નથી, વેષની પાછળ સત્તા, બળ, વૈભવ અવશ્ય હોવાં જોઈએ તેમ ચતુર્થવ્રતધારીનું વસ્ત્ર પહેરવા છતાં જે આપણે વ્રતધારી ન બની શકીએ, ચારિત્રને વિશેષ ઉજવળ ન રાખી શકીએ તે કેવળ શેભા વધારવા સિવાય તેને બીજે કંઈ અર્થ ન થાય.
આ પ્રમાણે ખૂબ વિચાર કરી અમે બન્ને જણાએ પતિ
