________________
(૨૧૮ ) લગભગ અર્ધ રાત્રી વીત્યા પછી, રાજગઢની પાછલી ગુખ બારી ઉઘડી. કાળા પોશાકમાં સજ્જ થયેલા ચાર માણસો એક પાલખી ઉપાડીને બહાર આવ્યા.
જે જે જરિકે અવાજ કે ગરબડ ન થાય. સવાર થતા સુધી તે બધું કામ ખલાસ થઈ જવું જોઇએ. દાનશાળા પાસેના જંગલમાં જ વિધિ કરી વાળજો.” એટલું કહી એક માણસ પાછા રાજગઢમાં ગયે. બારી દેવાઈ. પાલખીવાળાઓ પાલખીને ઉપાડી જંગલ તરફ ચાલ્યા. બધે સૂમસામ હતું. ચંદ્દે પણ વાદળમાં પોતાનું મુખ છુપાવ્યું હતું.
પ્રકરણ ૨૪ મું.
મારાઓ પોતે જ મરે છે? - માંડવગઢમાં જ્યારથી ઉત્પાત મચે છે ત્યારથી એક ગાંડી જેવી જેગિણી લેકેને અવારનવાર દર્શન આપે છે. કેઈવાર રાજમહેલમાં તે કેહવાર દાનશાળા પાસેના ગાઢ અરણ્યમાં, કઈવાર દુકાનને એટલે તે કઈવાર અતિથિઓને ઉતરવાની ધર્મશાળામાં તે ફરતી જોવામાં આવે છે. લોકો કહે છે કે તે નરોતમ ગાંડી જ હોવી જોઈએ. જેને કંઈ ઉદેશ ન હાય, કંઈ ચોક્કસ પ્રવૃત્તિ ન હોય, જેને ખાવા-પીવાનું કે હરવા-ફરવાનું પણ ભાન ન હોય તેને ગાંડપણ સિવાય બીજું
