________________
(રર૪) જોગિનીએ માર્ગમાં બે-ત્રણવાર આ મારાઓ ઉપર અચાનક હલે લઈ જવાને અને ત્રિશુલથી વીંધી નાંખવાનો વિચાર કર્યો હતે. પણ નિષ્ફળતાના વિચારે એની હિમ્મત ન ચાલી. તેણુએ મારાઓની અંદરને આ કજીયે કાન દઈને સાંભળે. .
રાણું લીલાવતીનું પણ ઘેન હવે ધીમે ધીમે ઉતરવા લાગ્યું. મારાઓની ગરબડ સાંભળી તે ચમકી આસપાસ જોયું તે પોતે રાજમહેલમાં નહીં, પણ એક પાલખીમાં હોય એમ જણાયું પડદે હેજ ઉચકી નીરખ્યું તે આ બધે શે ભેદ હતા તે સ્પષ્ટ થયું વગર બેલ્થ તે છાનીમાની પડી રહી.
પણ અલ્યા શામળા ! રાણી અને મંત્રીશ્વર વચ્ચેને સંબંધ કંઈ ખબર છે?”
હું હરામખોર ! ધર્મના થાંભલા જેવા પેથડ ઉપર આળ ચડાવતાં તારી જીભ નથી કપાઈ જતી?”
“કાનને દેષ છે. બાકી તે માતા મેલડી સની ખબર લેશે.”
ખરેખર ધરતીમાંથી ધરમ ગયે. છળકપટ વધી પડયા.
આજ કાલને પેલે સેમલે ધણુરણી અને આપણે તેના કહેવાથી આ પાપ કરવાં ! ભગવાન્ પૂછશે ત્યારે શું મહે દેખાડશું ?”
રાણુએ સૂતાં સૂતાં આ વાતચીત સાંભળી પાલખીમાં
