________________
(૧૯૮) અને તેના પાસવાનેએ આ સમયને બરાબર ઉપગ કરી વાળવાની તૈયારીઓ કરી રજનીને અંધકાર પિતાના સઘળા પાપોને આબાદ છુપાવી લેશે એમ પણ તેમણે માની લીધું હશે. માંડવગઢની પ્રજા શાંતિની સોડમાં પડી, નિદ્રા લઈ રહી હતી.
મંત્રીશ્વરના મહેલની પાછલી બાજુએ બે જણ આવીને ઉભા રહ્યા. મંત્રીશ્વર અને તેમની પત્ની ડીવાર પહેલાં પંચ-પરમેષ્ઠીનું સ્મરણ કરી પૃથક્ પૃથક્ શયનાગારમાં ગાઢ નિદ્રા લેતા હતા ગુપચુપ ઉભેલા બે જણાએ થોડા વિચાર કર્યો. રાત્રીની ભિષણતા જેવીજ ભયંકરતા તેમના ચહેરા ઉપર છવાયેલી હતી. ધીમે ધીમે એ બન્ને જણ એક ઉઘાડી બારી જોઇ ઉપર ચડયા.
એક સુશોભિત પલંગ ઉપર પ્રઢ વિચારને તેજસ્વી પુરૂષ સૂતો હતો, તેણે પાસુ બદલ્યું. પેલા હરામખો એક ખુણામાં ભરાઈ, લાગ જોઈ રહ્યા. એ રીતે થેડી પળો પસાર થઈ ગઈ.
“હવે નસકોરાં સંભળાય છે. કાંટે ઉખેડી નાખવાની આવી સરસ તક બીજીવાર નહીં મળે.” એક વ્યક્તિ બોલી.
પણ આ તે સિંહની ગુફામાં હાથ નાખીએ છીએ. જરા સાવચેતીથી કામ લેજે. ઘા છટકે તે કાલે સવારે જીવતા રહેવું ભારે થઈ પડશે.” બીજી વ્યકિતએ નાહિમ્મત દર્શાવી.
