________________
પ્રકરણ ૨૧ મું.
રાતાં વસ્ત્રનો ભેદ.
પીઠ પાછળ ઘા કરવા એ દુષ્ટ જનોનો સ્વભાવ હોય છે. સીધી રીતે જ્યારે તેઓ ફાવી શકતા નથી ત્યારે તેમને અનેક પ્રકારના પ્રપંચનો આશ્રય શોધવો પડે છે. મહામંત્રી પેથડકુમારની વધતી જતી પ્રતિષ્ઠાથી મનમાં ને મનમાં બળીઝળી રહેલા કેટલાક સ્વાથીયાઓએ પથડકુમારની ગેરહાજરીનો લાભ લઈ તેની વિરૂદ્ધ ખટપટ શરૂ કરી દીધી. એક તરફ પેથડકુમાર જીનમંદિર બંધાવવાની ધમાલમાં હતા ત્યારે બીજી તરફ માંડવગઢમાં ખટપટનું જુદું જ કાવતરૂ રચાવા માંડયું.
સંજોગવશાત્ માંડવગઢની મહારાણને જવરવિકાર થયે. વૈદ્યો વગેરેએ તેનું મૂળ કારણ શોધી કાઢવા ઘણું માથાકૂટ કરી પણ નિદાન ન થયું. મહારાણું લીલાવતીને માંડવગઢમાં લાવવાનું માન એક માત્ર પેથડકુમારની બુદ્ધિ શક્તિને જ આભારી હતું એ વાત પૂર્વે કહેવાઈ ગઈ છે. કાન્યકુજના દરબારીઓ જ્યારે માંડવગઢના મહારાજાના શરીર ઉપરથી નીતરેલા એક ટીપાને પુન: શરીર ઉપર ચળાતું નીરખી વિમાસણમાં પડ્યા હતા અને મહારાજાની કૃપણતા વિષે તર્કવિતર્ક કરી રહ્યા હતા ત્યારે તેમની શંકાનું નિર
