________________
(૧૫૭) પાસે જવાથી પોતાને ઈન્સાફ મળશે એમ બ્રાહ્મણે માનતા હતા. પરંતુ પેથડકુમારે કયા પ્રગથી એ રાજાનું હદય જીત્યું અને જીનમંદિર બંધાવવા માટે કેટલી વિટંબણાઓ વેઠી તે તે વાચકે હવે પછી જેશે. | હેમુ પ્રધાને, રાજદૂતના વેશમાં આવેલા પેથડકુમારને એક સુંદર રાજપ્રાસાદમાં ઉતારે આ. અભિમાની મંત્રીના દીલમાં એક જ ઉદ્દગાર ઉભરાઈ રહ્યો:–“ધન્ય પેથડકુમાર ! ખરો સાધુજન !”
પ્રકરણ ૧૯ મું.
દેવગિરિમાં જનમંદિર. કર્તવ્યપ્રિયતા અને વિલાસપ્રિયતા એ બન્ને એક રથળે ન રહી શકે. પેથડકુમારને વિલાસ કરતાં પણ કdવ્ય અધિક પ્રિય હતું. મંત્રોગ્ધર હેમુના વિલાસ વૈભવ તથા આતિથ્ય સત્કારમાં તે પોતાનું લક્ષ ન ભૂલ્ય, દેવગિરિમાં જીનેશ્વરનું મંદિર બંધાવવાના અને બ્રાહ્મણોના ખોટા વિરોધને જમીન દસ્ત કરવાનાંજ મનમાં તે અત્યારે મગ્ન હતા.
પ્રાત:કાલના બાળ સૂર્યની રકિતમાં જ્યારે દેવગિરિના રાજપ્રસાદને રંગી રહી હતી ત્યારે દેવગિરિનો નરેંદ્ર રાજા રામદેવ નિત્ય કર્મથી પરવારી ક્ષત્રિ ધર્માનુસાર વન કિડા
