________________
(૧૬૮) સંઘ એ નિર્બળ કે કાયર પુરૂષને જ વાડો નથી, પણ તે વીર-પરાક્રમી પુરૂષને એક અજેય કીલે છે. મને મારી આસપાસના બ્રાહ્મણ પંડિત વિગેરેએ કે ભરમાવ્યું છે?”
મારાવડે મારા પૂજ્ય શ્રી સંઘની આવી મહત્તા પ્રચાર પામે એને હું જીવનની એક અમૂલ્ય લ્હાણું સમજું છું. નરેંદ્ર? આપની ગુણદષ્ટિ માટે હું આપને અત્યંત રાણી બન્યો છું.”
પણ તમારા ઉપકારનો બદલો હું ન આપે તે મને લાંછન લાગે-ક્ષાત્રધર્મ કલંકિત થાય.”
“આપની મહત્તા જ એ શબ્દો આપની પાસે બોલાવી રહી છે. મને અંગત સ્વાર્થ કે બદલાની ઈચ્છા જેવું કંઈજ નથી, એમ મારે સંપૂર્ણ વિનય પૂર્વક આપને કહી દેવું જોઈએ.”
“હું તમને સેગન આપું અને તમારે માગી લેવું પડે તેના કરતાં સહેજે તમે તમારું ઈસિત માગી લે એ વધારે
તે દેવગિરિમાં જનમંદિર બંધાવવાની આજ્ઞા મને મળવી જોઈએ. એજ મારી છેલ્લી વિનંતિ અને મનોકામના છે.” પેથડકુમાર એટલું કહીને રાજાના મુખ સામે જોઈ રહ્યો.
બસ, માગી–માગીને એટલું જ માગ્યું? પણ હું તેમને બરાબર સમજી શક્યો હોઉં તે મને લાગે છે કે એ
