________________
(૧૦૮) તેમના નામની દાનશાળા બંધાવી, કીર્તિને બધે ફાળે તેમને નામે ચડાવી દીધું હતું એમાં મારે સ્વાર્થ હતો?
સ્વાર્થ? ઉડે સ્વાર્થ ! સામાન્ય માણસ ન કળી શકે એવો ગુપ્ત સ્વાર્થ ! અને છતાં નિઃસ્વાર્થપણાને દા રાખે છે? એક લક્ષ સાધવા આવાં આવાં તે અનેક પ્લાના બતાવવાં પડે. મને તમારા જેવો કુશળ ગુરૂ નથી મળ્યો તોપણ એવાં સ્વાર્થ તો હું બરાબર પકડી જાણું છું.” આ અણધાર્યો વિજયની ઉષ્મા રમાદેવીના રોમે રોમમાં વ્યાપી ગઈ.
“ ઉંચી કેટીને સ્વાર્થ તો તમે સ્વીકારશે ને? અને પરમાર્થ એ પણ વિશાળ સ્વાર્થ સિવાય બીજું શું છે? પણ જેને દૂધમાંથી પોરા કાઢવાની ટેવ પડી હોય તેની પાસે યુકિતઓ આપવી નિરર્થક છે. બાકી મેં જીનશાસનને પ્રભાવ વિસ્તારવા સિવાય બીજે કંઈ સ્વાર્થ નથી સેવ્યે તેની હું તમને ખાત્રી આપું છું.” પોતાનો પરિચય એક મુગ્ધાને આ રીતે આપવું પડે એમાં પેથડને પિતાને જાણે ન્હાનપ લાગતી હોય તેમ સંકેચાયે. .
સાધુતાને ડોળ તે સારો રાખતાં આવડે છે. ” અભિમાનથી રમાદેવીએ માથુ ઉંચકયું.
દંભ અને સાધુતા એ બે વસ્તુઓ એકી સાથે નથી રહી શકતી. દંભ આંખને પળભર આંજી નાખે, પરંતુ સાધુતા તે આંધળાને પણ દેખતા બનાવી શકે છે–ભૂલેલાને માર્ગ બતાવે છે.”
