________________
(૧૪૨) હસ્તિનાપુરને વિષે, દેપાળપુરને ગોપુરને વિષે, જેસંગપુરને વિષે, બિંબપુરને વિષે, સ્થરાદરીને વિષે, અધભૂમિને વિષે, સલક્ષણપુરને વિષે, જીર્ણદુર્ગ-જુનાગઢને વિષે, ધવલપુરધોળકાને વિષે, મંકેડીપુરને વિષે, વિશ્રમપુરને વિષે, મંગળ વગઢને વિષે વિગેરે. ઉક્ત મંદિરને શિરે ફરકતી ધજાઓ આજે પણ પેથડમંત્રીના ધર્મ–ઉદાર હૃદય ભાવનાને ફરકાવી રહી છે!
પ્રકરણ ૧૮મું
ઉપકાર–એક વશીકરણ કેટલાક પુરૂષ એવા હોય છે કે જેમની દયા-કરૂણા-કૃપા એક ઝરણની જેમ વગર કારણે પણ સતત વહ્યા કરે છે-બદલાની ઈચ્છા વિના કે કીર્તિની પરવા વિના તેઓ મન, વચન ને કામથી જગના જીવ ઉપર હંમેશા ઉપકાર કરવાની જ ભાવના રાખતા હોય છે. એથી ઉલટું કેટલાક એવા પુરૂષે પણ હોય છે કે જેમના સ્વભાવમાં જ ઇર્ષા-દ્વેષ ભળી ગયા હોય છે–વગર કારણે દ્વેષ કરે, વિના સ્વાર્થ કેઈનું બુરું તાકવું એ તેમના પ્રિય વિષય બની રહે છે, હેમુ લગભગ આ છેલ્લી કેટને પુરૂષ હતું. તે બુદ્ધિમાન હત–પ્રતાપી હતો પણ
અભિમાનમાં તે એટલોબધો અંધ હતો કે તે કેઇની કીર્તિને સાંખી શકતા નહીં. પૃથ્વીકુમાર પોતે ગરીબ અવસ્થામાંથી
