________________
(૧૨૮)
આ જગતમાં બીજે કર્યો હોય ? એ તે વિધિની જ ભલ કે એ ચિત્રાવેલી રાજદરબારમાં આવવાને બદલે આપના જેવાને ત્યાં આવી ચડી. પણ વિધાતાની ભૂલ મહારાજા પોતે આજે સુધારી લેશે.” ગુંગે મહારાજાને સારૂં લગાડવા અને છેલ્લે દાવ ફેંકવા આ વાક્ય ઉચાર્યા.
પેથડે એક ન્હાને સરખે નિશ્વાસ મૂકો. રાજાએ તે સાંભળે. પણ અત્યારે તે ચિત્રાવેલીની મહિનામાં જ તે મુગ્ધ હતે. નશ્વાસ પણ સાંભળે ન સાંભળ્યો કર્યો.
ઝાંઝણની મારફત ચિત્રાવેલી હાજર કરવામાં આવી. મહારાજાએ હાથમાં લઈ તેને રૂપરંગ બરાબર જોઈ લીધા. આ ન્હાની સરખી વેલીના ગુણથી ઘીના હોજ ભરાય તેને વિચાર આવતાં તેના મહા ઉપર હર્ષ અને આશ્ચર્યના ભાવ તરવર્યા. એક વાર પરીક્ષા કરવામાં શી હાની થવાની હતી એ ખ્યાલ આવ્યો.
રાજાએ પોતે એક પાસેના જળાશયમાં તે ચિત્રાવેલી તરતી મૂકી. પાણીને સ્પર્શ થતાં જ વેલી એક ભયંકર સર્પના આકારમાં પરિણમી ! કોઈ તેની પાસે જવાની હિમ્મત ન કરી શકયું. ગંગ તે આ વિચિત્ર પરિણામ જોઈ દિગમૂઢ બની ગયે. આમાં કંઈક દગો છે એવી તેને ખાત્રી થઇ. તે મનમાં ને મનમાં મુંઝાવા લાગ્યું.
પેથડનું મન પવિત્ર હતું–તેના પેટમાં કંઈ પાપ ન હતું. તે તે મહારાજાની ઈચ્છા પ્રમાણે આ ચિત્રાવેલી તે શું,
