________________
( ૧૩૮ )
સાથે દેશ–કાળની સમીક્ષા પણ મહુજ ચીવટથી કરી શકતા ક્યાં કેવા પ્રકારના ઉપદેશની જરૂર છે તે સમજતા અને આંખા મીંચીને એકજ ચીલે ચાલવા કરતાં સમય અને સજાગે પ્રમાણે ચાલવામાં અધિક ડહાપણ સમાએલું છે, એમ પેાતાના અનુયાયીઓ તેમજ શિષ્યાને પણ સમજાવતા સમસ્ત સાઘુસમુદાયમાં ધર્મ ઘાષ સૂરિનું નામ પરમ પ્રીતિ, ભક્તિ અને શ્રદ્ધાને પાત્ર અન્યુ હતુ. એ બધા ઉપરાંત સૂરિજીમાં એક વિશેષતા હતી. શ્રીમતા કે સત્તાધીશેાની તેમને લેશમાત્ર પરવા ન હતી, ગમે તેવા દીન—દરિક શ્રાવક સંતાન પણ તેમની પાસે નિરાંતે બેસી ઉચિત આશ્વાસન મેળવી શકતા, મનુષ્યનાં ખાદ્ય લક્ષણા ઉપરથી તેઓ તેમના ભાવીની ઝાંખી પણ કરી શકતા, પેથડ મંત્રીના ભાગ્યેાયનુ પહેલવહેલું સૂચન કરનાર એજ પુરૂષ હતા.
અને તેટલા સમારેાહથી આચાર્ય શ્રીનુ સામૈયુ કરવાની પેથડ મંત્રીએ વ્યવસ્થા કરી, મહારાજાએ પેાતેજ જોઇએ તેટલાં સાધના રાજ્ય તરફથી પુરાં પાડવાનું ક્માવ્યું.
જે દિવસે ધ ચેષ સૂરિએ પેાતાના વિશાળ શિષ્યસમુહ સાથે માંડવગઢમાં પ્રવેશ કર્યો તે દિવસે વસ્તુત: માંડવગઢના આકાશમાં સેાનાના સુરજ ઉગ્યા હતા એમ ખુશીથી કહી શકાય. મંત્રીની ધર્મવૃત્તિ ઉપર સમગ્ર નગર પહેલેથી જ મુગ્ધ હતુ. એમના જ એક કીર્ત્તિશાળી ધર્મ ગુરૂની પધરામણી થતી જોઇ કેાને આનંદ ન
