________________
(૧૩૩) પાર્શ્વનાથ ભગવાનની સંપૂર્ણ વિધિપુર:સર પૂજા–ભકિત કર્યા પછી પેથડ મંત્રી આબુ ઉપર ચડ્યા વનમાં નિર્જન સ્થળોમાં ફરવાનો અને વિવિધ આિષધીઓની પરિક્ષા કરવાને મૂળથી જ તેમને શોખ હતો. આબુ ઉપરની વિકસિત વનરાજીએ તેમને આકર્ષણ કર્યું. તેઓ સંસારની ઉપાધિઓને અળગી કરી જીનેશ્વરની ગુણમાળાનું રટણ કરતા ખુબ આગળ નીકળી ગયા. થોડે દૂર ગયા પછી તેઓ અટક્યા, એક મનહર વેલી ઉપર તેમની દ્રષ્ટિ મંડાઈ રહી!
અહ? સુવર્ણ સિદ્ધિમાં જે વેલીના પાનનો રસ અતિ ઉપગી ગણાય છે તેજ આ વેલી કેમ ન હોય? રૂપરંગઆકાર એ બધું બરાબર આ વેલનેજ મળતાં આવતાં હોય એમ જણાય છે.” તેણે જાળવીને એ વેલીનાં કેટલાક પાન પોતાની સાથે લઈ લીધાં.
ઉતારે આવીને તેણે ઝાંઝણને બધી હકીકત કહી સંભળાવી ઝાંઝણ કુમારે કહ્યું- “ ભલે, એ વેલી સુવર્ણ સિદ્ધિમાં ઉપયોગી હોય તે પણ આપણને આજે તેની શી જરૂર છે? વધુ વફમી ઉલટી આપણને સવિશેષ ઉપાધિમાં કેમ ન મૂકે? આપણે જ્યારે યાત્રાએ નીકળ્યા છીએ ત્યારે એવી સિદ્ધિઓનો વિચાર કરવાને બદલે, પરમાર્થને જ ઉયોગ રાખીએ એ શું વધુ ઈચ્છવાયેગ્ય નથી ?
પણ આમાં તે ભાગ્યદેવીને કંઇ જૂદેજ સંકેત હોય તેમ મને લાગે છે. આપણે લક્ષમી અને સુવર્ણનો ઉપયોગ
