________________
( ૧૦ ) એક ત્રીજું કારણ પણ ભેગું ભેગું સાંભળી લે, આજે તે આપણે ચોતરફથી નિર્વિધ્ર છીએ. પણ આવતી કાલે કેઈ દુશ્મન રાજ્ય ઉપર ચડી આવે, વેપારીઓ ઘર ને દુકા નનાં બારણું બંધ કરી ભરાઈ બેસે તે વખતે જે રાજ્યના કેઠા રમાં ઘી–અન્ન પુરતા પ્રમાણમાં ન હોય તો આપની શી દશા થાય ? આજે પણ ખાનપાનના વિષયમાં આપ કેટલા પરાધીન છો ? એક સાધારણ ગૃહસ્થ પણ બાર મહિના જેટલી ખરચી અગાઉથી સંઘરી રાખે છે-બીજા બધાં વિના ચાલે, પણ અન્ન–ઘી વિગેરે તે બને તેટલું સંઘરવું જ જોઈએ, એ. ગૃહસ્થને સર્વ સામાન્ય નિયમ હેય છે. આપ ગૃહસ્થ કરતાં હજારો નહીં, બલકે લાખે અંશે ચડીયાતા ગણુએ. આપે અગાઉથી કેટલો સંઘર કરી રાખવું જોઈએ તેને આપ પોતે જ વિચાર કરે. આપ એક સાધારણ મજુરની માફક રેજનું રોજ મગાવીને વાપરો એ આપના દરજજાને તેમજ આપની કુશળતાને પણ બંધબેસતું નથી. આ બધાં કારણોને લીધે જ મેં દાસીને ઘી આપવાની ચોખ્ખી ના પાડી. અલબત્ત અવિનય તો થયે હશે, આપને પણ ક્રોધ ઉપ હશે, પરંતુ રાજા અને રાજ્યના કલ્યાણ માટે, એક પ્રજાજન તરીકે મારે એટલું જોખમ ખેડવું જોઈએ. આટલું જાણ્યા પછી ખુશીથી આપની મુન્સફી પ્રમાણે મને સજા કરી શકો છે.”
સજા તો સજાને ઠેકાણે રહી, પણ આવા એક બુદ્ધિમાન શ્રાવકકુમારને શી રીતે નવાજવો એ જ મુંઝવણ રાજાના દીલમાં રમી રહી હતી. જે બાળક આટલો ચતુર અને દીર્ધ
