________________
( ૧૧૭) તેલના હોજના હેજ ભરી રાજ્યનો અને રાજાને વૈભવ પણ મહેમાનને બતાવી આપો, એમજ ને ? ” પિતાએ પ્રશ્ન કર્યો.
તેલના હોજ ભરીએ તો તેઓ એમ સમજે કે પેલી ટીપાવાળી અસર ભુંસવાને માટે જ આ બધી બાજી ગોઠવાઈ છે. આપણે એક જુદું જ નિમિત્ત ઉભું કરીને, તેલને બદલે ઘીના જ હજ ભરાવીએ તે મહેમાનને કઈ પ્રકારની શંકા ન જ રહે.” ઝાંઝણની આ યુક્તિ પિતાના અંતરમાં આરપાર ઉતરી ગઈ.
થોડી વાર વિચાર કરીને ઝઝણકુમારે પુન: કહ્યું:આપણે હેજ જૂદી રીતે કામ લેવું પડશે. એક તો તેલને બદલે ઘીને હેજ ભરાવવા અને તેમાં મનુષ્ય પ્રાણીને બદલે આપણી અશ્વશાળાનાજ અને સ્નાન અર્થે ઉતારવા. આથી મહેમાનોના મન ઉપર અદ્દભૂત અસર થશે. તેઓ માત્ર બાહા વ્યાપાર જોઈને જ રાચનારા છે-રહસ્યને સમજી શકતા નથી. એટલે ઘીના હોજમાં ઘેડાઓને સ્નાન કરતાં જોઈ, તેલના એક ટીપાની ખાતર આ બધી યોજના થઈ છે એવો તે તેમને સ્વને પણ તક નહીં આવે.”
પેથડકુમારને પણ એ પેજના અક્ષરશ: રૂચી ગઈ. તેણે પહેલી તકે મહારાજા વિજયસિંહદેવ પાસે જઈ, છેલ્લા બેત્રણ દિવસની અંદર કેવા પ્રસંગ બન્યા હતા તે કહી સંભબાવ્યું. તેલમર્દન વખતની હેજ બેદરકારી આટલી વિપરીત
