________________
(૧૧૯ ) રાજ્યને પણ એક પાઈનું ખર્ચ નહીં થાય, પેથડે ઠંડે કલેજે જવાબ વાળ્યા.
મહારાજાને થયું કે “આ તે માણસ કે દેવ? મંત્રીએ તે આજ સુધીમાં અનેક જગ્યા હશે? પણ આ ઉદાર, સમયને જાણું અને ધુરંધર મંત્રી તે કદાચ માંડવગઢના ઈતિહાસમાં આ પહેલો અને છેલ્લે જ હશે ?”
મુકરર કરેલા દિવસે ઘીના હોજ ભરચક ભરાઈ ગયા, પેથડકુમારે પોતાના ઘરમાંથી એક નીક કાઢી, ચિત્રાવેલીના પ્રતાપે નિમેળ ઘી વડે હોજ ભરી દીધા, અધોને ખરજના રેગથી મુકત કરવાની આ અનાયાસે સાંપડેલી તકને પ્રજાએ સદુપયોગ કરી વાળે, કાન્યકુજના મંત્રીઓ પણ આ દશ્ય જોઈ હેરત પામ્યા, ઝાંઝણકુમારે ટકોર કરી કે –“ પાણીનું એક ટીપું પણ વ્યર્થ નહીં જવા દેનાર મહારાજા વખત આચૅ ઘીના હોજ નિઃસંકેચપણે કેવા ઉભરાવી શકે છે તે ભલે દુનીયા આ ઉપરથી જોઈ લે!” મહેમાનોના દીલમાં, આજે કેટલાક દિવસથી રમી રહેલી શંકાઓનાજ જાણે ખુલાસા થતા હેય તેમ તેમને લાગ્યું, મહેમાનની પ્રસન્નતા પાર વિનાની વધી પડી, લીલાવતીને માટે રાજા વિસિંહદેવ કરતાં અધિક ગ્ય પુરૂષ બીજે કંઈ ન હોઈ શકે તેની તેમને સોએ સે ટકા ખાત્રી થઈ ગઈ, લોકો પણ કહેવા લાગ્યા કે:-“બ્દથી બગડેલી બાજી પેથડ મંત્રી જેવા પુરૂષો જ હોજ ભરીને સુધારી શકે, બીજાની મગદૂર નથી.”
