________________
( ૧૦૭ )
29
આપનું અંતર કાઈ પણ પ્રકારના વ્હેમ કે ક્રોધથી નિરાળુ હાય તેા જ એ કારણેા હું આપને જણાવી શકું. બાકી દાસી આવે કે તરત જ ધી ન કાઢી આવુ એ ગુન્હા ગણાતા હાય તે હુ એ ગુન્હાની સજા ખમવા તૈયાર છુ. માળક માત્ર નિર્ભય જ નથી. બુદ્ધિમાન અને કાઇથી ન ગાજે એવી પ્રકૃતિના છે એમ રાજાને અને આસપાસના મંડળને પણ ખાત્રી થઇ.
“ તમારી ક્રજ છે કે તમારે તમારા બચાવ રજુ કરવા. કારણેા સાંભળ્યા પછી તમને કઇ સજા કરવી કે મુક્ત કરવા એ અમારી મુન્સી ઉપર આધાર રાખે છે. ” રાજાએ ઝાંઝણને બંધનમાં લેવાના દાવ રચ્યા.
“ ત્યારે પહેલાં તે મારાં કારણેા જ સાંભળેા. જે વખતે દાસી ઘી લેવા મારી દુકાન સામે ઝડપથી ચાલી આવતી હતી તે જ વખતે એક ખીલાડીએ ખરાખર ઘીના ઠામ પાસે જ જોરથી છીંક ખાધી. હું ઉડીને ઉભા થયા અને ખીલાડીને હાંકી કહાડી. આસપાસ જોયું તેા ખીજું કંઇ જણાયું નહીં. હું એ છીંકના રહસ્યને વિચારવા લાગ્યા. કાઇ દિવસ નહીં ને આજે જ, દાસીના આગમન વખતે જ ખીલાડીને આટલા જોરથી છીંક કેમ આવી ? એ એક પ્રકારનું અપશુકન તા હતુ જ. પણ અપશુકનના ખ્યાલને ઘડીભર ખાજુ મુકી શકું. તત્કાળ મને એક ખીજો વિચાર આવ્યા. ધારો કે ભૂલથી એ ઠામ રાત્રીના સમયે ઉઘાડું રહી ગયુ` હાય અને ગાળી કે
