________________
( ૩) કંગાળ બન્યો હત–ધનિક પિતાના પુત્ર પાસે આજીવિકાના પણ સાંસા પડવા લાગ્યા હતા. માનવબુદ્ધિને આવાં પરિવર્તનેનાં રહસ્ય તત્કાળ કળાતાં નથી, તેને વિધિની કૂરતા સિવાય બીજું કંઈ સમજાતું નથી. પરંતુ વિપત્તિ અને કસોટીઓએ આજ સુધીમાં મનુના સામર્થ્યને જે રીતે ખીલવ્યું છે તે જોતાં તે સંપતિએ કરતાં પણ વિપત્તિઓ જ અધિક ઉપકારક નીવડી છે એમ કોણ નહીં કબૂલે ? સુખના એકધારા ચીલામાં જીવનનું ગાડું હંકારનાર કદાચ સુખ–શાંતિ મેળવી. શકે, પણ વિપત્તિના ખાડામડીયાવાળા માગે જીવનને રથ હંકારનાર જ આખરે વિજય અને કલ્યાણ પ્રાપ્ત કરી શકે. પેથડકુથારને જીવનરથ વિકટ માગે ચડી ચુકયે હતે-પગલે પગલે તેના સામર્થ્ય અને બળની કસોટી થઈ રહી હતી. તે ભૂલી ગયા કે પોતે એક શ્રીમંત-વિશ્વવિખ્યાત પિતાનો પુત્ર છે. પિતાને તે સૈથી વધારેમાં વધારે દીન માનવા લાગ્યું. આત્મશ્રદ્ધાને ઉનહી આંચ સરખી પણ ન લાગે તેમ તેણે મિથ્યાભિમાન અને ક્ષણજીવી આડંબરને તિલાંજલી આપી પરમ નમ્રતા, સાધુતા અને સરળતાને વધાવી લીધી.
એકદા તપગચ્છીય આકાશને વિષે સૂર્ય સમાન શ્રી ધર્મઘોષસૂરિ નામના સમર્થ અને પ્રતિષ્ઠિત આચાર્ય એ જ વિદ્યાપુર નામની નગરીમાં ચાતુમાસ નિમિત્તે આવી ચડ્યા. આ આચાર્ય મહારાજની પ્રભાવશીલતા અને આધ્યાત્મિક શક્તિ વિશે લોકોમાં અનેક પ્રકારની વાતો ચાલતી. કેઈ કહેતું કે એક કામણગારી સ્ત્રી, જેના કામણુ હુમણને લીધે ભલભલા
