________________
( ૮૮ ) સાદ સાંભળતાં ગૃહસ્થો તરત જ દોડીને દ્વાર ખેલે તેમ રખેવાળોએ પણ પિતાની વિવેક બુદ્ધિનો ઉપયોગ કરી સારા માણસને અંદર લેવા જોઈએ.” પ્રવાસી–સ્ત્રીએ વચલે તેડ કાઢયા.
પુરૂષ સહેજ ઝંખવાણે પડ્યો. પણ એ તડ સાંભળી, પિતાની પત્નિના બુદ્ધિબળથી ગર્વિત પણ બને. રાજકાજમાં તેમજ વહેવારમાં પણ સન્નારીઓનાં સૂચન આ રીતે કેટલાં ઉપયોગી થાય તેને તેને કંઈલ ખ્યાલ આવે. - એટલામાં તે નિદ્રાએ આવીને તેમની ઉપર પિતાને કાબુ જમાવ્યું. બન્ને જણાં લાંબા પ્રવાસથી થાકી ગયાં હતાં. અધુરામાં પુરૂં તેમણે માંડવગઢમાં જઈ ભૂખ-તરસને છીપાવવાની જે આશા રાખી હતી. તેમાં પણ તેઓ નિરાશા થયાં હતા. નિદ્રાએ ભૂખ-તરસ અને થાકને ભૂલાવવા તેમને પિતાની હુંફાળી ગોદમાં લીધા.
અંધકાર આખરે ઓગ. ઉષાએ પૂર્વના આકાશમાં કુમકુમ પગલાં કર્યો. માંડવગઢની ઉંચી અટારીઓ અને મંદિરે ઉપર સુવર્ણ તેજ પથરાઈ રહ્યું. યુવકે જાગૃત થઈ એ દ્રશ્ય નિહાળ્યું. આ વૈભવવંતા પુરમાં પોતાનું સ્થાન કયાં એવો આત્મ પ્રશ્ન થયો. ઘડીભર વિચાર કર્યો. પણ જાણે કંઈ જ ચિંતા જેવું ન હોય તેમ એ મુંઝવણને માથેથી ફેંકી દઈ ટટ્ટાર થયો. લાવણ્ય અને સૌંદર્યની કરમાયેલી કળી જેવી સ્ત્રીને ઉઠાડી. ત્રણે જણા નગરીમાં જવા દરવાજા પાસે આવી ઉભા રહ્યાં.
--જેતા –
