________________
(૫૩ )
ઘટના બની ચૂકી હતી. દુઃખમાં ગાંજી જાય કે સુખમાં ઉન્મત્ત અને એ દશા તે ઓળંગી ચક્યો હતે.
એકાદ કલાક ૩રસાદ નો પાઠ કયો પછી–શ્રી સ્તંભન પાર્શ્વનાથનું એકાગ્રચિત્તે સ્મરણ કર્યા પછી તે પોતાની અંધારી ઓરડીમાંથી બહાર આવ્યું. સઘળે શાંતિ છવાઈ હતી-દૂર દૂર લોકેાના કકળાટના અને શસ્ત્રના અવાજના વની સંભળાતા હતા. તે ધીમે ધીમે કારાગ્રહના દરવાજા સમિપ પહેચે. દરવાજા ખુલ્લા પડ્યા હતા–રખેવાળે પિતાના કર્તવ્યનું ભાન ભૂલી નાસી છૂટયા હતા.
દેદાશાહના આશ્ચર્યનો પાર ન રહ્યો. પોતે કઈ સ્વમાં જુવે છે કે કોઈ એક મહા ભ્રમને પોતે ભેગ બની બેઠે છે તેને તેણે શાંતિથી વિચાર કર્યો. આજના વાતાવરણમાં જ તેને કંઈક વિચિત્રતાનો ભાસ થયે. એક ક્ષણને પણ પ્રમાદ ર્યા વિના તે વ્હાર આવ્યો.
શ્રી થંભન પાર્શ્વનાથ ભગવાન પ્રત્યેની તેની શ્રદ્ધા ઉભરાઈ નીકળી. કારાગ્રહમાંથી પોતાને આવી રીતની મુક્તિ અપાવનાર શાસનદેવને તેણે અંતઃકરણપૂર્વક નમન કર્યું અને અહીંથી જે સહિસલામત પિતે છુટે તે થંભન પાર્શ્વનાથના સર્વ અંગે સોનાનાં આભૂષણ પહેરાવવાને અભિગ્રહ ધારણ કર્યો.
એટલામાં પાસે જ એક વૃક્ષની નીચે એક સ્વારને ઘસઘસાટ ઉંઘતે જોયે. તેને અશ્વ અને સ્વાર પણ ખૂબ થાકી
