________________
અધ્યયન ૪ થું
जया संवर मुकिट्ट, धम्म फासे अणुत्तर। तया धुणइ कम्मरय, अबोहि कलुस कई ॥२०॥
२२ २३ २४ २५ २६ जया धुणइ कम्मरय, अबोहि कलुस कर्ड। तया सवराग नाणं, दसण चाभिगच्छइ ॥२१॥
२७ २८ २८ 30 जया सव्वत्तग नाणं, दसण चाभिगच्छइ । तया लोग मलोग च, जिणो आणइ केवली ॥२२॥
૩૧ ૩૨ ૩૩ ૩૪ जया लोगमलोग च, जिणो जाणइ केवली। तया जोगे निलंम्भित्ता, सेलेसि पडिवज्जइ ॥२३॥
૩૫ ૩૬ ૩૭ ૩૮ जया जोगे निरुभिता, सेलेसिं पडिवज्जइ। तया कम खवित्ताणं, सिद्धि गच्छइ नोरओ॥२४॥
_____३८ ४० ४२ ४३ जया कम खवित्ताणं, सिद्धि गच्छइ नीरओ। तया लोगमत्थयत्थो, सिद्धो हवइ सासओ ॥२५॥
४४ ४५ ४६ શબ્દાર્થ–પુણ્યને પાપને બંધને મોક્ષને ત્યાગ કરે ભેગોને દેવસંબંધી
મનુષ્યસંબંધી ત્યાગ કરે સંજોગને આત્યંતર બહારના મુંડ થાય
८ ८ 10 11 १२ १३ (દીક્ષાલે) મુંડથઈને રવીકાર કરે સાધુપણાને સંવરને ઉત્કૃષ્ટ ધર્મને
१४ १५ १६ १७ १८ १८ સ્પશે ઉત્તમ મરજને દૂર કરે મિથ્યાત્વપણામાં પાપને ગ્રહણ २० २१ २३ २२
२४
૨૫
