________________
ખેડશક પ્રકરણ
[ વ્યાખ્યાન
ઇષ્ટ સિદ્ધ થયેલું છે તે કોઈ નવું કરી શકતુ નથી, કરી શકાતું નથી અને કરી શકાશે નહિં. જ્ઞાન તે દરેક આત્મ.માં સર્વજ્ઞપણાનુ રહેલુ છે, તેથી અભબ્યાને પણ કેવલજ્ઞાનાવરણીય કર્મ માન્યું. તેને કેવલજ્ઞાન ક્યારે થયું? તા તે પહેલેથી રોકાયલુ છે. ૫.ચે પ્રકારનાં જ્ઞાન નિગોદીઆથી માન્યાં. કેવલજ્ઞાન તે નવી સાધવાની ચીજ નથી. ખીંટી ખે`ચવાથી બારણું. ઉઘડયું. અંદર રહેલા દીવે આપોઆપ કામ કરે છે. તેમ અહીં કેવલજ્ઞાન, કેવલદન, વીતરાગતા, સુખ અને વીર્ય આત્મામાં એકની એક દશ!માં હમેશાં રહેલાં છે. પણ આવરેલાં છે, માટે થતાં નથી. તેમ અહીં આગળ આત્મા કેવલજ્ઞાનાદિ સ્વરૂપવાળા છે. તેથી તે નવું કરવાનુ` નથી. તેને રોકનાર જે કર્માં તેને ખસેડવાનુ કામ છે. માટે પ્રતિબંધકના અભાવને માન્ન માન્યા. પ્રતિઅધકના અભા તે અણવરૂપ હેાય તે તે ‘પુરુષા’ જ છે. તે શાને અંગે ગણ્યું ? ઇષ્ટની સિદ્ધિદર રહેલી છે તેથી. તેમ અહીં આગળ પણ અનંતા ભવાનુ. જૈન ધર્મ મથન કરી નાખે, વિવોહળો મંવિત્રપુંડીબાળ
૬૦
ભવ્ય જીવો અને કુમળ
કમળમાં સ્વાભાવિક વિકસ્વર થવાને, સ્વભાવ છે; માત્ર સૂર્યનાં કિરણના સંયોગ મળવા જોઇએ. સૂર્યના કિરણા કુમુદને વિકવર કરી શકતાં નથી. જ્યાં સૂર્યનાં કિરણ ાંડયાં ત્યાં કમળ વિકસ્વર થાય અને કુમુદમાં સ્ત્ર ભાવિક કમાવવાને સ્વભાવ છે તેથી તે કરમાઈ જાય. તેમ અહીં ન્ય જીવે માક્ષ માર્ગ વિકસ્વર થવાને લાયક છે. તેવ જિનેશ્વરના ધર્મરૂપી સૂર્યનાં કિરણા અડકવાથી વિકસ્વર થઈ જાય, અભવ્યરૂપી
