________________
વીસમું ]
સદમ દેશને
ર૩૩
મૂકીએ છીએ અને પર્ય પાસના નથી મૂકતા. આરાધના પર્યુંપાસના કઈ ચીજ છે તે સમજવું જોઈએ. વચનમાં કહેલી વાત સમજવી અને તે પ્રમાણે વર્તાવ કર, તેનું નામ વચનની આરાધના. આથી એટલે આત્માને વચનમાં વર્તાવવાને તૈયાર કરે તેટલો જ ધર્મ થાય. માટે વચનની આરાધના. વચનમાં કહેલું કે મારે કરવા જ લાયક છે. તે કરી શકો કે ન કરી શકે પણ નિશ્ચય તે તે જ હવે જોઈએ કે તે કરવા લાયક જ ચીજ છે. જેઓ દેશથી વિરતિવાળા છે તેઓ હેયને છોડવા લાયક ગણે ને સર્વવિરતિની બુદ્ધિવાળા હેય. એ પ્રમાણે શ્રી હેમચંદ્રસૂરીશ્વરજી મહારાજ જણાવે છે. હક્ક ન કર્યા હેય માટે વચન. જે શાસ્ત્રોનું કથન અને તે કથનની લેફ્સા સાચી માનીને અમલ કરવાની ધારણા રાખીને જે પ્રવૃત્તિ તેનું નામ આરાધના આરાધનાની દષ્ટિ વિષે સૂચન
આ વાતથી ચાહે અરિહંત, સિદ્ધ વગેરે ગમે તે પદ આરાધે પણ દ્રષ્ટિ ક્યાં ? સર્વની આરાધ્યાપામાં. એકની પણ આરાધ્યતા નથી તે આવે તે બધી આરાધના નકામી જાય. જેટલા પદાર્થો આરાધ્ય હોય તે બધાંની આરાધના કરવી જોઈએ, પણ શક્તિ છે જેમાં ફેરવાય તેટલી ફેરવવી. જ્યારથી જિનેશ્વર મહારાજના વચનને અંગીકાર કર્યું ત્યારથી જીવનના અંત સુધી અખલિતપણે પ્રવૃત્તિ રહે અને જ્ઞાન, દર્શન, ચારિત્રની આરાધનામાં પણ ગ્રહણ ક્યાંથી માંડીને જીવન પર્યત પ્રવૃત્તિ થાય ત્યારે આરાધના માટે જ્યારથી તીર્થકરના વચનને સમજે ત્યારથી જીવન પર્યત વર્તવું છે
