________________
પર
ડિશક પ્રકરણ
[ વ્યાખ્યાન
ચાલી જતી નથી, તારા શરીરમાં દર્દ આવશે તે નથી તે માની લે ને? તે ના, તે તે આકરું પડે છે. તે નહિ માન્યું કેમ ચાલે? તેમ કર્મ, પાપ, જીવ કે નરકને નહિ માનનારા નહિ માનવા માત્રથી બચી જતા નથી. જિનેશ્વરનાં વચને એ ઉપાધિનું ઔષધ | તીર્થકરના ભક્તો પાપી જમ્યાં અને તારાં પાપી નથી જન્મેલાં એમને? તારાં બધાં અષ્ટ કર્મ થી નિર્લેપ છે એમ ને? તારે પાપ માટે કર્મનાં ક્ષયને રસ્તે લેવા નથી. અમારે કર્મક્ષયને રસ્તે લે છે. આટલા માટે જ ભગવાન મહાવીર મહારાજને કર્મની ઉદીરણા કરવી પડી. મારે જે ઉપસર્ગો ત્યાં (લાઢ દેશમાં) છે તે અહીં નથી, માટે મારે ત્યાં જવું. વળી તેમાં મજૂરનું દૃષ્ટાંત પણ લીધું. કાપણીવાળા કણબીને જેમ પિતાને પાક ન લણાય તે મજૂર રાખીને કપાવી લે, તેમ હું મારે અહીં તેવાં કર્મને ક્ષય થાય તેમ નથી. માટે અનાર્યમાં જઈને ખપાવું. જે પૈર્યવાળા, થૈયવાળા છે તેને થયેલા દર્દો, વ્યાધિઓ ચંચલતા કરનાર થતા નથી. પણ ઉપાધિ તે વિચિત્ર ચીજ છે તેમાં ચંચલતાને સ્થાને સ્થાને અવકાશ છે. વ્યાધિના દર્દોના ઔષધે વૈદકમાં છે પણ ઉપાધિનાં ઔષધો વૈદકમાં નથી. માત્ર જિનેશ્વર ભગવાનના વચન સિવાય ઉપાધિનું કેઈ આષધ
૧. ઢાકુ જ સારા ૪૦ (ાવ. નિ. ૪૮૨), તા सामी चिंतेइ-बहं कम्मं निजरेयव्वं, लाढाविसयं वच्चामि, ते अणारिया, तत्थ निजरेमि, तत्थ भगवं अच्छारियादिद्रुतं દિવા જેવું (ટી. p. ૨૦૬)
