Book Title: Shodashak Prakaran
Author(s): Anandsagarsuri
Publisher: Jain Pustak Pracharak Samstha

View full book text
Previous | Next

Page 329
________________ *}} મેડશક પ્રકરણ વ્યાખ્યાન આધારનું જીવન છે—જીવનુ જીવન નહિ, સિદ્ધ મહારાજને પ્રાણરહિત હાવાથી જડ-જીવન નથી. સિદ્ધોને પ્રાણ નથી તે જીવ કેમ કહેવા ? પ્રાણ તે જડ-જીવન છે. તે ન હેાય તેથી સિદ્ધપણું ચાલી જતુ' નથી. આત્મા જ્ઞાનમય કે ફાનને આધાર ? જીવનું જીવન કર્યુ? સમ્યગ્દર્શન, જ્ઞાન, ચારિત્ર અને તપ. જૈના સ્વરૂપને લઇને ચાલે છે, પણ જૈનેતરા સ્વરૂપને વળગતા નથી. જે ગુણ જાહેર છે તે ભુ'સાય એટલે ભુસ્યા. જ્ઞાન એ જીવના ગુણ છે એમ માન્યા વિના છૂટક કાઇના નહિ. અન્યાએ જ્ઞાન ઘરની ચીજ નથી માની, ભાડૂતી માની છે. કેાઈ ભાડૂતી ચીજ પહેરીને નીકળે તેને આબરૂદાર ન ગણીએ. કારણકે તુ` માંગી લાવીને પહેરે છે. તેમ જીવને ગુણ તે માંગેલા ગણ્યા, ઘરના નહિ. જ્યારે જેનાએ એને જ્ઞાનમય ગણ્યા ત્યારે જેનેતાએ એને જ્ઞાનના આધાર માન્યા. જ્ઞાનાધિરળમાત્મા' જ્ઞાન અધિકરણ માન્યું, જ્ઞાનમય આત્મા માન્યા હાય-તે આત્માનુ સ્વરૂપ છે તેમ માન્યુ' હોય તે તે કેવળ જૈનોએ જ. તે સિવાય કાઇએ જ્ઞાનને આત્માના ઘરનું નથી માન્યું પણ ભાડૂતી માન્યું છે. સાંખ્યાને લેવાદેવા નહિ. જેએએ જીવને ચેતનાસ્વરૂપવાળા ન માન્યા. તેઓએ તેને પરમેશ્વરનુ ઢોર માન્યું. તમારે ત્યાં ઢાર હાય. જ્યારે તમારે છેાડવુ, આંધવું, ખવડાવવુ', પીવરાવવુ' હોય ત્યારે તમે કરો, તેમાં તેનુ' ચાલે નિહ. તેમ જનેતાએ જગતના બધા જીવાને ઈશ્વરના ઢાર ” માન્યા. તેવી રીતે જેના જવાને

Loading...

Page Navigation
1 ... 327 328 329 330 331 332 333 334 335 336