________________
એકવીસમું]
સદ્ધર્મદેશના
૨૪ ૩
વક્તાની આરાધના ખરી કઈ તે તેના વચન પ્રમાણે વર્તવું. રાજાની વફાદારી કઈ તે તેમના હુકમ પ્રમાણે વર્તવું તે. હુકમ તે વિદ્યમાન ચીજ નથી પણ તેના હુકમ પ્રમાણે વર્તવું. તેના હુકમ પ્રમાણે પ્રવૃત્તિનિવૃત્તિ કરવી તેથી વફાદારી થાય. તેમ જિનેશ્વરનાં વચને જે હેયને જણાવનારા હોય તેને છાંડવા લાયક, ઉપાદેયને આદરવા લાયક, ય હોય તેને જાણવા લાયક માનીએ, જાણીએ તે માટે વચનની આરાધના. વચન અનંતી વખત સાંભળવાનું, જાણવાનું મળે છે પણ તેની આરાધના હેયાદિ કહ્યા તેને હેયાદિ માનવા. તે નથી મળ્યા તેથી વચનની આરાધના નથી મળી. વચન ન મળ્યું હોય તે સાધુપણું પાળ્યું કેવી રીતે ? તે વખતે વચન મળ્યું પણ હયાદિ વિભાગ માન નહોતે ! નકામો અબર નથી | તીર્થકર મહારાજે નવ તને નકામે આડંબર શા માટે કર્યો? જીવ, અજીવ બેને તવ કહ્યાં હોય તે કેમ? કારણ કે તે સિવાયની કઈ ચીજ જ નથી. માટે બે તત્તવ કહીને બેસવું હતું ને? આશ્રવાદિ તે તેના પેટભેદે છે, તે સ્વતંત્ર, જુદાં નથી. જીવ, અજીવ સિવાય કંઈ નથી. કારણકે એક કહે કે રૂપીઓ, બીજા કહે આના સેળ, પૈસા ચોસઠ, પાઈ એકબાણું આમાં નવું શું? તે તે પિટાભેદે છે! અહીં આગળ જીવ, અજીવ કહ્યા તેથી આશ્રવાદિમાં નવું શું? તેમાં જીવ, અજીવ સિવાયનું તત્ત્વ છે? શા માટે છેલ્યા ? જિનેશ્વર તે વચન શા માટે બેલ્યા? આદરવાલાયકનું જ્ઞાન, છાંડવાલાયકનું જ્ઞાન, જાણવાલાયકનું જ્ઞાન,
