Book Title: Shodashak Prakaran
Author(s): Anandsagarsuri
Publisher: Jain Pustak Pracharak Samstha

View full book text
Previous | Next

Page 305
________________ ફર પડશક પ્રકરણ વ્યાખ્યાન ચતુથી નહિ થાય. સેવાન કરશે પણ રેવેન્યા નહિ કરે. નમસ્કારવાચક જે અવ્યય લીધું તે દ્રવ્ય-ભાવના સંગને જણાવવા માટે છે. જેના અવગ્રડમાં રહીને તેની બરોબર થવાને વિયોગ, સંપૂર્વક જે શાક્ત સામર્થ્યોગ પામવાની. ઈચ્છા તે ઈચ્છાને નમસ્કાર કરે છે. તે માટે “નમે” પદ મૂક્યું. પૂજાઅર્થના “નમસ” એ ચતુર્થી લાવવી છે, તે જે ક્રિયાપદ મૂકયું હેત તે ન આવત. અવ્યય છે માટે ચતુથી આવી છે. નામ ધાતુને પૂજા અર્થ હોય તે જ ર લગાડાય. ગુણી જ સીધાં લીધા દશવૈકાલિકની ગાથા જગ જગે પર બોલે છો “વવિ« જમંતિઃ બેલે છે પણ સમંતિ કેમ નથી બોલતા, તે બેલને ! નમંવંતિ જે કહ્યું છે તે નામ ધાતુ લઈને કહ્યું છે. પૂજા અર્થ સિદ્ધ કરે છે માટે જંતિ કરવું પડ્યું. જે એમ છે તે ધાતુ અને અવ્યયમાં ફેર છે? પૂજાના આ અર્થમાં આ અવ્યય છે. માટે પાંચ ગુણને જ લેવા પડે. આથી અહીંયાં ગુણી સીધા લીધા. જેઓની આરાધના, પૂજા, સેવા અને ભક્તિ હૈઈ શકે છે માટે સીધા તે લીધા. ક્રમ જણાવવા, સત્કાર, સન્માનમાં ન લેતાં પડ્યું પાસ્યામિ લખ્યું. પર્યાપાસનાને લાયક ચીજ કઈ? યoi મારું હૈયાં છું પછી જનુવાર્ષિ કેમ મૂક્યું અને વંદન વગેરેમાં કેમ ન મૂક્યા? તે વંદન વગેરે પર્ય પાસનાને લાયક ચીજ જ નથી, માટે મૂર્તિમાન ચીજોમાં પર્ય પાસના હોય. તમે વચનની આરાધના કહો તે ચતુસ્પર્શ માટે તે મૂર્તિમાન ચીજ હોવી જોઈએ. તે વચન તેવું નથી.

Loading...

Page Navigation
1 ... 303 304 305 306 307 308 309 310 311 312 313 314 315 316 317 318 319 320 321 322 323 324 325 326 327 328 329 330 331 332 333 334 335 336