________________
૨૧૬
ડાક પ્રકરણ [ વ્યાખ્યાન હોય તેના ચોપડે મરણની નેંધ નથી. મર્યા ભલે પણ ન્યાતના ગરને ત્યાં તેને હિસાબ નહિ. ચડતા પરિણામીવાળાને ત્યાં ચડેલા અને કાર્ય કર્યા હોય તેની નેંધ હોય. પતિત પરિણામીને ત્યાં કાઈટીઆ જેવી નેંધ હોય. ફલાણા પડી ગયા. આમ થયું જ ને? જ્યાં પતિતને હિસાબ નહિ. પડવાવાળે કર્મથી પડે. આપણે ચડવાવાળા કેને યાદ કરીએ તો ન્યાતના ગોર જેવા હોય તેને. રથનેમિ, સિંહ ગુફાવાસીને આમ થયું ને? તે નોંધ કાઈટીઆના ચોપડે. ગેરના ચોપડે સ્થૂલભદ્ર, જંબુસ્વામી જેવાની નોંધ લેય. જે એમણે આમ કર્યું તે આપણે કેમ ન કરીએ? જે આત્મામાં બનાવની નોંધને ફેર પડે તે તે નિશ્ચયની તાકાતમાં એ છાપણે વર્તે, માટે નિશ્ચયની પહેલાં જરૂર. સમ્યક જ્ઞાન અને ચારિત્રની જરૂર
આત્મા ગેરના ચોપડા જે થાય તે જેઓએ પરીષહે, ઉપસર્ગો સહન કરીને કામ કર્યા છે તેની નોંધ હેય. આ ને શાને અંગે? કહે કે નિશ્ચયને લીધે. નિશ્ચય હાય તે ત્યાં ચડતા પરિણામ રહે. “લાગ્યું તે તીર નહિ તે તુક્કો તેવી સ્થિતિવાળા તે કાઈટીઆની માફક નોંધો રાખે. માટે નિશ્ચયની જરૂર. તે થયા છતાં સાધને બરાબર ન મેળવે તે તે નકામું. માટે સાધને મેળવે અને તેની સાથે બાધકોને દૂર ખસેડે. સાધકો અને બાધકને સમજવા જોઈએ. આનું નામ સમ્યમ્ જ્ઞાન. તે થયાં છતાં ઉદ્યમ ન કરે અને આંગળી ન હલાવે તે શું થાય? માટે સાધનો અમલ અને બાધકને દૂર કરવાને અમલ તેનું નામ ચારિત્ર.
