________________
૨૨૧
વીસમું ]
સદ્ધર્મદેશના આહારદિ જે ખીલવી છે તે છેહ આપે તે પણ સહન કરવું છે. જ્યારે બીજે જન્મ મેળવ્યા ત્યાં પણ છેહ દે તે તે સહન કરવું એ કે માર્ગ !
જે આપણે દસ્ત હોય ને તે છેહ દે તો પછી તેનામાં આપણે વિશ્વાસ રાખીએ છીએ? બે ત્રણ વખત છેહ દે તે માનવું પડે કે આપણું કાળજું ઠેકાણે નથી. વાઘે વાંદરું પકડયું ત્યારે વાંદરાએ કહ્યું કે કેમ? તે કાળજું ખાવું છે. ત્યારે વાંદરાએ કહ્યું કે કાળજુ તે ઝાડ ઉપર છે. તે લઈ આવે. તે તે લાવે કયાંથી? તેમ આપણે ખરેખર કાળજું કોરાણે મૂક્યું છે. આટલી આટલી શકિતઓએ અનંતી વખત છેહ દીધે છતાં તે શક્તિ પિષવી ને છેડ સહન કરો. વાત કરતી વખતે સમજીએ છીએ કે શક્તિ છેષ્ઠ દે છે, પણ બીજે રસ્તે નહિ તેથી શું કરીએ? બીજે રસ્તે કેને નહિ? અભવ્યને બીજો રસ્તો નહિ. છેહ દે અને છેતરે તે પણ છેડે (પલે) પકડ. ભવ્યમાં લાયકાત છે ત્યારે અભવ્યમાં નથી
ભવ્ય જીવ જે હોય તેમાં લાયકાત છે, પણ કેટલાક ભવ્ય અનંતા કાળથી નિગોદમાં રહ્યા, અનંત કાળ રહેશે, નીકળશે નહિ. તે તે ભવ્ય અને અભિવ્યમાં ફરક કર્યો? વાત ખરી છે. બીજ અને કાંકરામાં ફરક ખરો કે નહિ? હા. કેમ? તે કાંકરને અંકુરે ન થાય ત્યારે બીજને અંકુરે થાય. જગતમાં જેટલાં બીજ છે તે બધા દાણાના અંકુરા ખરા? તે જેટલા દાણા છે તે બધાના અંકુરા થવાના. તેમાં અને કાંકરામાં ફેર ખરો. બીજમાં અંકુરે થવાની લાય
