________________
અંટારમું 1
સદ્ધર્મદેશને
૨૫
થાય, પલટે થાય, જ્ઞાન ચાલ્યું જાય છે તેની જવાબદારી મારી. આ સર્વ ગુણવાળા આત્માને વીમે ઉતારનાર કે હેય તે તે માત્ર મિક્ષ. મેક્ષ સિવાય તેવું કઈ સ્થાન નથી કે જે જન્મ, મરણ, જા, આધિ આદિને વીમે ઉતારે ! જે આ મેક્ષ છે તો તે મેળવી શકે છે? કયાં તે શક્તિ, કયાં તો ભક્તિ
દુનિયામાં કાર્ય કરનાર બે હોય છે તે સિવાય ત્રીજો હેય નહિ. એક જ્યાં તે શક્તિવાળા અને બીજે કયાં તો ભક્તિવાળ. આ જીવ મોક્ષ સાધવા નીકળે. તે સાથે ક્યારે ? તે જીવમાં શક્તિ કે કયાં તે ભક્તિ હોય ત્યારે. શક્તિ કઈ? તે સંસારસમુદ્ર તરવાની, કર્મને વિચ્છેદ કરવાની.
મેક્ષ મેળવવા માટે સ્વયં તાકાતવાળા કેશુ? તે કેવળ તીર્થકર મહારાજા. પર્યુષણના વ્યાખ્યાનમાં સાંભળીએ છીએ કે ઇન્દ્ર ભગવાનને કહ્યું કે તમને ઉપસર્ગ, પરીષહ આવશે માટે હું સેવા કરવા રહે. ત્યારે ભગવાને કહ્યું કે હે ઈન્દ્ર! જિનેશ્વરે જે સાધના કરે તેમાં બીજે કઈ મદદ કરે તે બન્યું નથી, બનતું નથી અને બનશે પણ નહિ આપણને તે મદદ કરે તે પણ આગળ વધવું મુશ્કેલ છે તેથી શક્તિવાળામાં નામ લખાવી શકીએ નહિ. નિર્મળ સમકિતવાળાને સ્વયં શક્તિ. પણ આપણને ભવજલ તરવામાં એક જ આધાર “ભક્તિ. એ વખત સાંભળીએ છતાં સાવધાન થવાવાળા થઈએ છીએ? ના. તે પછી આપણે શક્તિવાળા છીએ તે ગણાવવા હકદાર નથી, તે ભકિત ક્યા દ્વારા કરાય ? મુગટ, ફૂલ ચઢાવવાં તે ભકિત ? તે હા.