________________
२०८
ડાક પ્રકરણ વ્યાખ્યાન ક્રોધ આવ્યું ત્યારે હાં આ પછી તે વધવાની શક્તિ ધરાવતું નથી. કે જેના પર આવ્યા તેની ઉપર નજર પડે. તેની નજર જે તેના ઉપર પડે છે તે (ક્રોધ) શમી જવાને. કારણ? તે શાંત છે. તેથી તે સજજન. તમે દૃષ્ટિ આડીઅવળી ફેરવે ત્યારે ચાહે તે થાય. તેમ જગતનાં જીવે રખડપટ્ટી કર્યા કરે છે. તે અનાદિ કાળની છે છતાં પણ ક્રોધની માફક સજજનતામાં છે. પણ દુર્જનતામાં નથી. કેમ? જેને ભાણ્યું કે આત્માને રખડપટ્ટી થાય છે, કરાવે છે, તેમ થાય તે તરત જ રખડપટ્ટી બંધ થવાનો ઈજારે મળે છે.
એક પુદગલ પરાવતમાં રખડપટ્ટી બંધ - ચીજ બનાવનાર બનાવે પણ તે ચીજ ઈજારાવાળાને હાથે પસાર થાય. તેમ અહીં મોક્ષને રખડપટ્ટી છોડાવવાને ઈજા. ક્યાં? મને રખડપટ્ટી થાય છે, હું રખડપટ્ટી કરનાર, અનાદિથી પડેલ છું તે દૃષ્ટિ થઈ તેને માટે શાસ્ત્રકાર કહે છે કે અર્ધ પુદ્ગલ પરાવર્ત માં બંધ, બંધ ને બંધ. માટે ઓછામાં ઓછે દરજે એટલામાં બંધ થાય જ. વીજળીને ઝબકારે શાંત થયા પછી કંઈ નહિ. પણ ખડપટ્ટી બંધ કરવી જ છે. તેમ વીજળીના ઝબકારાની જેમ સિદ્ધાંત થાય, રખડપટ્ટી બંધ કરૂં તે વિચાર આવે તે સાથે જ તેને ઈજા મળે. અને તે એક પુદ્ગલ પરાવતે મોક્ષે જાય. અર્થાત્ વીજળીના જેવો વિચાર આવે તે પણ ઉપર પ્રમાણે ઈજા મળે છે. અનાદિથી આ જીવ રખડપટ્ટી કરે છે તે હું બંધ કરૂં આ વિચારવાળાને એક પુદ્ગલ પરાવર્તે રખડપટ્ટી બંધ.
