________________
અગીઆખું]
સહમદેશના
૧૫
તમારી ધારાસભાની ધારણું પ્રજ ગુનેગાર ન થાય તે અને જે ગુનેગાર થાય તેને સજા કરવી. એટલે ગુનેગારને સજા થવી જોઈએ પણ ગુનેગાર બચવું ન જોઈએ. બિન ગુનેગાર ન મરી જ જોઈએ. તે શાસ્ત્રમાં નહિ. કેમ? તેનું કારણ તમે ગુને કરવા જાવ ત્યારે પહેલે સવાલ એ કે જે જગતમાં દયા, મહેર, કરૂણ નજર તે દુઃખી તરફ કે સુખી તરફ? હવે કરૂણા નજર, દયા, મહેરનું રાજીનામું આપી દે. કેમ? તમે કહે છે ને કે ગુનેગાર ઉપર દયા ન થવી જોઈએ. તે દુઃખી શાથી ? પરભવમાં હિંસાદિ કર્યા તેથી ને? તેથી તે જૂના પાપી અને તે કારણથી દુઃખી. જાના ગુનેગાર એટલે દુઃખી. ત્યાં દયા, મહેર નહિ પણ તેવા થાવ તે તમારે બોલવું. તમારે કોઈને પણ અરર કરવું જોઈએ નહિ. કુદરતી પાપની સેજા. ગુનાની સજામાં તમે “અર કેમ કરે છે? માટે દયાને દાટી દેવી હોય તે બેલે કે ગુનેગારને સજા; પણ અહીં તે પાપ ન કરો તેની જોડે આ વિચાર “મા જ મ7 sfe સુરક્ષિત જેને પાપ કર્યા હોય તે પણ દુઃખી ન થાવ. આ તે અસંભવિત. પાપ બાંધ્યા પછી તે સજા ભેગવ્યા વિના ન રહે. પાપ બાંધે પણ તેનું ફળ ખરાબ ન આવે તે પાપથી ડરે કેમ? ત્યારે તમે કહે છે કે કઈ દુઃખી ન થાવ તે કેમ ? વાત ખરી. જૈન શાસનને નિયમ
કર્મ બાંધ્યાં તે ભેગવવા પડે તે સિદ્ધાંત જનને નથી. આસ્તિકને પૂછીએ કે કર્મ બાંધ્યાં તે ભેગવવાં પડશે તે ધર્મ વચમાં શું કામ કરશે ? દરેક શાસ્ત્રમાં કહેલાં પ્રાયશ્ચિત્તો,
