________________
૧૬૦
ડશક પ્રકરણ [ વ્યાખ્યાન ફરક વચનમાં. વચન કેટલું ગણીએ છીએ તે આ અસંખ્યાતમાંથી ૨૪ ચૂંટયા તેથી વિચારે. જ્ઞાન સાથે શુદ્ધ વર્તનની આવશ્યક્તા
બીજાઓ તે એ કહેવાવાળા હતા કે આપણે તે શાસ્ત્રના બોધથી કામ છે. જેવાવાળાને દીવાથી કામ છે પછી તે દી ચાહે તે ઘાસલેટને, દીવેલને કે સરસીઓ વગેરેને હોય, પણું અજવાળું થવું જોઈએ-અક્ષર વંચાવવા જોઈએ. તેમ બીજા મતવાળાઓએ શું માન્યું? આપણે તે જ્ઞાનથી મતલબ. એટલે એ બધા જ્ઞાનથી મતલબવાળા. જ્ઞાનનિઃ सर्वकर्माणि भस्मसात् कुरुतेऽर्जुन!।
જ્ઞાનરૂપી અગ્નિ બધાં કર્મોને બાળી નાખે છે તે માટે જ્ઞાન જોઈએ. અર્થાત્ વક્તાના ગુણ કે દેષ છે કે ન હિ તેની આપણને જરૂર નથી. પણ આપણને જ્ઞાન મળવું જોઈએ. કાગળ, સાહી, લેખન વગેરેને કયું જ્ઞાન? પછી તેનાથી બોધ થાય છે કે નહિ ? કાગળ, સાહી, લેખનથી થયેલા આકાર આપણને બોધ કરે છે તેથી વક્તાના, શાસ્ત્રનાં વચને હોય તે બસ છે. એમનું કહેવું શું ? વક્તાની અવસ્થાને જોવી જોઈએ નહિ. તમારે તે વકતામાં વચનથી કામ.
આપણે તે “વારિ વિહીઃ શુતવાપિ નો વ્યક્તિ સદ્ધિા તારા તૈયાર્ટ વ . (ા. 2. પૃ. ૬) ચાહે જે જ્ઞાનવાળ વક્તા હોય પણ વર્તનમાં ન મૂકે, આત્માને સુધાર્યો ન હોય તે સજજનો વડે તેને આશરે લેવાતું નથી. જેમ દુનિ
