________________
ज्यान
૧૧૬
ડિશક પ્રકરણ વ્યાખ્યાન દાનાદિ વગેરે કહેલા છે તે શું કામ કરશે? અસંખ્યાત ભવો પછી એક ભવે વિવેકી થયે તે તે વિવેક નકામોને અસંખ્યાત ભવો સુધી જે અજ્ઞાની હતી તેમાં જે કર્મો બાંધ્યાં તે તૂટે ત્યારે જ જ્ઞાને વખત આવે માટે બાંધેલાં પાપનુ ભેગવવાનું ને ન ભેગાવવાનું પણ થાય. બાંધ્યાં તે ભોગવવાં નહિ. શાસ્ત્રમાં આ નથી. બાંધ્યાં હોય તે જ ભોગવવાનાં હોય તે ઈરિયાવહિયા, તસ્ય ઉત્તરી, તપસ્યા વગેરે શા માટે ? હિંસા કરી, જૂઠ બેલ્યા, અપ્રમાણિકતામાં જે કર્મો બંધાયાં તે ભેગવવાનાં તો પછી ઈરિયાવહિ વગેરે શા માટે કરવામાં બંધાયાં પ્રમાણે ભેગવવાં પડે તે નિયમ જન શાસન રાખતું નથી.
સમકિતને માગે મિક્ષ પામવાને વખત આવે. “જ થાળ ભાવિ મતિથ” (ઉત્તo 4૦ , ૦ રૂ) “કરેલાં કને ભગવ્યા વગર છૂટકે નથી.” આ નિયમ કયાં લાગુ થાય? જે ભગવ્યાં ન હોય, જેને તપસ્યા વગેરેથી ક્ષય કર્યો ન હોય તેને. નાસ્થ
નિજ તથિિના (વા अ० ९ उ० ४) | મેલ કયારે? કર્મ ભેગવીએ કે તપસ્યાથી ક્ષય કરે ત્યારે છૂટે, માટે પ્રતિક્રમણુ, તપસ્યા, આલોયણ તે બધાં સફલ. માટે કહ્યું કે તે બિચારા પાપ બાંધનારા દુઃખી થઈને ભગવે તે કરતાં તપસ્યા, આલેયણ દ્વાએ પાપ ભગવાઈ જાય. પાપથી દુઃખી થવાય છે માટે પાપ કરનાર ન થાય. પણ કદાચ જાણતાં અજાણતાં થઈ ગયું છે તે તપસ્યા, આલેયણથી ખપાવવાવાળે થાવ. પણ વેદનાને ભેગવવાવાળા ન
