________________
૧૦૮
ષોડશક પ્રકરણ
[ વ્યાખ્યાન
અને સેંકડોને પ્રતિબોધેલા છે. તેઓ સાધુપણામાં હાજર છે. પિતે સજજડ બીમારીમાં ઘેરાયલે છે. છતાં વિચારે છે કે મારે એમની પાસે કરાવવું લાયક નહિ. ધર્મ પ્રતિબંધક એ તે ધર્મ પમાડવાને દાવ નથી કરતે. પણ તેને એ વિચાર આવ્યું કે આમાંથી સાજો થઉં તે એક માવજત કરનાર જોઈશે. આવી આપત્તિમાંથી ઉઠે તે પણ તે મનુષ્ય પેલે પ્રતિબંધ પામે ત્યારે અસલની સ્થિતિ પ્રમાણે જ વતે છે. તેથી તેને કહ્યું કે જા સાધુ પાસે, ત્યાં દીક્ષા લે, પણ મારે સાથી થા તેમ નહિ. પેલે સાધુ પાસે જઈને આવે છે. ત્યારે કપિલને મરીચિ કહે છે કે હું આવું છું, આ છું, પણ ધર્મ ત્યાં છે. આ પ્રમાણે કહીને પાછો ત્યાં મેક. આમ ત્રણ ત્રણ વખત કપિલ સાધુ પાસે જઈને પાછો આવ્યો. હવે કપિલ કહે છે કે તમારામાં કંઈયે છે કે નહિ તે બને? ત્યારે મરીચિ કહે છે કે પૂરેપૂરું ત્યાં છે. કિંચિત્ માત્ર અહીં છે. તે કિંચિત્ માત્ર કહ્યો તેથી કડાકડી સાગરોપમ કેટે વળગાડે. તે પછી ઘેર બેઠાં ધર્મ કયાં નથી થતું? તે બેલવામાં કેટલે બંધાશે તેને વિચાર કર્યો? મરીચિના બધા સંયોગે વિચારે તેમાં કિંચિત્ કહેનારા એવા તેણે કેવાકેડી સાગરોપમ કેટે વળગાડે. લુલીબાઇની છૂટે !
આ શાસન ક્ષત્રિય સુભટનું પ્રવર્તાવેલું છે, પણ સ્ત્રીના ચાળાનું નથી. તીર્થકરના જીને બીજે કહે કે નવરે દેખીને નખેદ વાળે તેમ અહીં નહિ. તીર્થકરના જીવને આટલા સિવાય મારે અપે નહિ. તેવામાં કંઈક કહ્યું તેમાં
