________________
નવમું ]
સદ્ધાર્મદેશના બીજાના ગુનાને પોષણ કરનારા તે આવા શબ્દ બોલે ખરા? આપણે મૂખના ગુનાના પિષણ કરવાવાળા. આવા વખતમાં ઘણું સફળ ઉપગ નિષ્ફળ ન થાય તેવો ઉપયોગ કેને? ચંડકોશિયાને. કેમ? જેની દૃષ્ટિવિષના પ્રતાપે આખું વન બળી ગયું, જાનવરે બધાં ભાગી ગયાં, બગીચા બધા બળી ગયાં તે સાપ અહીં
જ્વાલા ફેકે છે. તે પણ ત્રણ ત્રણે વખત. જેની એક વખતની દૃષ્ટિમાં વનોનાં વને સાફ થઈ ગયાં. તેવી દૃષ્ટિ ત્રણ વખત નાંખી, છતાં સફળ ન થઈ ત્યારે તે ડંખે. ડંખ મારીને ખસી ગયે. પિતાના કાર્ય ઉપર કેટલો બધો ભરેસે હશે? ત્યારે ભગવાન મહાવીર શું કહે છે? બૂઝ, બૂઝ, સમજ, સમજ ચંડકેશિયા ! આટલા બધા અપકાર વખતે “સમજ સમજ' કહેનારા. તેમના આપણે સેવક, તેમની છત્રછાયામાં રહેનારા છીએ, છતાં તેમના છત્રને છુંદી નાખીએ છીએ ! કુસંપનાં કારણે
આપણા ગુનાને ઢાંકવા, પારકાના ગુનાને મેટા ગણીને ગાંઠ બાંધવી અને ઉપકારને બદલે જવા દે. આ કુસંપનાં કારણે છે. સંપ ચાહીએ છીએ તે કયા મેઢાથી બોલાય છે? સંપનાં સાધને ક્યાં તે પૂછીએ તે પાંચ પણ નહિ બતાવે. અને તેના અમલનું પૂછીએ તે કઈ જવાબ નહિ આપે. જગતમાં શબ્દની પ્રીતિ હેવાથી “સંપ સારે, સંપ સારે” તેમ ગણાયે, પણ સંપ કે તેને વિચાર નહિ. તેમ જૈનેતરે. જેમ આપણે જેને ગણાતા કેટલાક અજ્ઞાની
