________________
स्वार्थ
चचनाssलापगतिविलासविभ्रम- सूप कटाक्षहान्यलीलामयकलह-गृहाररसपरि पूर्णा सवी वाल्या - इत्र ( वण्टोरिया जैसे ) विनोदधि नूनमेव विलोभयति तस्मात्रामानुबन्धि स्वीकथा वर्जनं श्रेयः इति भाययेत् १७ एवं खोणां मनोहरेन्द्रिया-ssलोकनवर्जनं कर्तव्यम्, तासां कमनीय कुचकलशावलोकनादि विरतिः खलु श्रेयसी वर्तते, इत्येवं भावयेत् १८ एवं पूर्वरतानुस्मरणवर्जनं कर्तव्यम् साध्व स्थायां गृहस्थदशोऽनुभूतरत क्रीड धनुरमरणात् कामाग्निसन्धुक्षणं (सन्दीपनम् ) भवति, तस्मात् वहर्जनं श्रेयः इति स्वात्मनि सावयेत् १९ एवं मणीतरसभोजन पर्जनं कर्तव्यम्, प्रगीतस्य वृष्यस्य - स्निग्ध मधुरादि रसस्य दुग्ध-दधि-हैय उत्पन्न करती है, वह देश, जाति, कुल, पेपसूषा, बननालाप, गति, विलास, विभ्रम, भ्रूभंग, कटाक्ष, हास्यलीला प्रणयकलह, आदि रूप श्रृंगाररस से परिपूर्ण होती हुई चित्त को उसी प्रकार क्षुब्ध कर देती है जैसे तूफान समुद्र को । इस कारण रागान्धिनी स्त्रीकथा का त्याग करना श्रयस्कर हैं। इसी प्रकार स्त्रियों के मनोहर अंगो के अवलोकन का भी त्याग करना चाहिए और ऐसी भावना करनी चाहिए कि- 'स्त्रियों के लुन्दर - कलश आदि के अवलोकन से विरत होना ही श्रेव्हर है। और पा लेने से पहले गृहस्थावस्था में की हुई काम-क्रीडा के स्मरण का भी त्याग करना चाहिए । पूर्व कालीन काम-क्रीडा के स्मरण से कालाग्नि प्रज्वलित हो उठती है, अतएव उसका त्याग करना श्रेयस्कर है | पौष्टिक भोजन का भी स्याग कर देना चाहिए । पुष्टिकर स्निग्ध और अधुर दूध, दही, घी,
उत्यन्न १रे छे ते हेश, लति हुण, वेशभूषा, वथनासाय, गति, विलास, વિભ્રમ ભ્રહ્મગ કટાક્ષ હાસ્ય પ્રણય કલર્ડ વગેરે રૂપ શૃંગારરસથી પરિપૂર્ણ થતી થતી ચિત્તને તેજ પ્રકારથી ક્ષુબ્ધ કરી દે છે જેમ કે વાવાઝોડાથી સમુદ્રની થતી ડામાડાળ સ્થિતી. આથી રાગ વધારનારી કથાના ત્યાગ કરવે
એ જ શ્રેયસ્કર છે એવી જ રીતે સ્ત્રીએના ચારૂ અંગેાપાંગનું અવલેન પણ ત્યજી દેવુ જોઇએ અને એવી ભાવના ભાવવી જોઇએ કે સ્ત્રીઓના સુંદર સ્તન-યુગ્મ વગેરેના અવલાકનથી વિરત ધવામાં જ ભલુ રહેલુ છે અને સાધુ થતાં પહેલા ગૃહસ્થાવસ્થમાં કરેલી રતિક્રીડાના સ્મરણુને પણ ત્યાગ કરવા જરૂરી છે. પૂર્વકાલીન કામક્રીડાના સ્મરણથી કામાગ્નિ પ્રજલિત થઈ જાય છે માટે તેને ત્યાગ કરવા શ્રેયસ્કર દે. પૌષ્ટિક ભેાજનને પશુ ત્યાગ કરી દેવા જોઇએ. પૌષ્ટિક સ્નિગ્ધ અને મીઠાં દૂધ દહી ગાળ ધી
