________________
૧૮
| [ જિનપાસના '' તે સાંભળી હાથી ઊભું થયું અને તેણે કહ્યું કે
મહેરબાને ! સિંહ અને વાઘની વાત સાંભળીને મને ઘણી જ નવાઈ લાગે છે કે ભગવાનને તેઓ કેશવાળીવાળે અને પીળા તથા કાળા ચટાપટાવાળે કહે છે. આ વાત તદ્દન બેટી છે અને તેને પુરા હું પોતે જ છું. હું મહાન હોવા છતાં મારા માથે કેશવાળી નથી કે મારા શરીરે પીળા કે કાળા ચટાપટા પણ નથી. તેથી ભગવાન મહાન હોય તે તેનું શરીર ઘણું જ મોટું હોવું જોઈએ અને તેની સૂંઢ ઘણું જ લાંબી હેવી જોઈએ કે જેથી તે ગમે તેવી વસ્તુને ઉપાડી લે અને ગમે ત્યાં ગોઠવી શકે.'
તે સાંભળીને ઘોડાએ કહ્યું : “ભગવાન જેવા ભગવાન માટે તમે આ કેવી વાત કરે છે? ભગવાન જ્યારે આખી સૃષ્ટિનું સંચાલન કરે છે, ત્યારે તે ઘણે જ ચપળ અને વેગવાન હવે જોઈએ. હું કહું છું કે તે એક કલાકમાં પચીસ-પચાશ ગાઉ જેટલું તે જરૂર દેડતે હશે.”
તે સાંભળીને બળદે કહ્યું : “તમારા લોકોની વાત માનવા લાયક નથી. ભગવાનને નથી તે હતી કેશવાળી કે નથી તે હતા શરીરે પીળા અને કાળા ચટાપટા, વળી તેને ભૂંડી લજામણી સૂંઢ પણ શા માટે હોય? અને તેને કલાકના પચીશ–પચાશ ગાઉ દોડવાનું પ્રયોજન શું? જે ભગવાન આખી દુનિયાને ભાર ખેંચે છે, તે રૂછું, પણ અને મોટી ખુંધવાળે હવે જોઈએ કે જે દેખાવમાં પણ સુંદર લાગે.”
