________________
પૂજનની આવશ્યક્તા ]
૨૪૨
અહીં એટલું વિચારવાનું કે જેને દેવે તથા દાનવા પણ પૂજતા હાય, તે કેવા પ્રભાવશાળી, કેવા સમ, કેવા ઉત્તમ હોય ? આપણે પણ તેમને પૂજીને કૃતા થઈ એ. દેવા તથા દાનવે। આપણા કરતાં શક્તિ-સામર્થ્ય માં વિશેષ છે, એટલે તેમનુ' અનુસરણ કરવામાં આપણી લઘુતા નથી. કદાચ લઘુતા થતી હાય તા તે પણ સારા માટે જ છે, એટલે તે માટે સંકોચ પામવાની જરૂર નથી. જેએ લઘુતાને ધારણ કરે છે, તે જ આખરે પ્રભુતાને પામે છે અને સર્વે વડે આદર પામે છે, મણિ, મેાતી, રત્ન વગેરે લઘુ હાવાથી જ શિર પર ધારણ કરાય છે. જો તે શિલા જેવડાં મેટાં હાત તે તેમને કાણુ ધારણ કરત?
પાંચસેા પ્રકરણ ગ્રંથાના પ્રણેતા શ્રીમાન્ ઉમાસ્વાતિ મહારાજ તત્ત્વાર્થ-ભાષ્યમાં ફરમાવે છે કે—
નયના તાં, મનઃસાસ્તતઃ સમાધિસ્ત્ર । तत्मादपि निःश्रेयसमतो हि तत्पूजन न्याय्यम् ॥
· શ્રી અરિહ'ત દેવેનુ' પૂજન કરતાં ચિત્તની વૃત્તિએ નિર્માંળ થાય છે; ચિત્તની વૃત્તિએ નિમળ થતાં સમાધિને લાભ થાય છે; અને સમાધિને લાભ થવાથી નિ:શ્રેયસની પ્રાપ્તિ થાય છે, તેથી તેમનુ પૂજન કરવુ. ચેાગ્ય છે.’
ઘેાડાં વિવેચનથી આ વસ્તુ વધારે સ્પષ્ટ થશે. જેમ કતકફળનું X ચૂર્ણ નાખવાથી પાણીમાં રહેલા મલ-કચરા × કતકફેલને ગુજરાતી તથા હિંદી ભાષામાં નિલી કહેવામ!
આવે છે.
૧૬