________________
સાત પ્રકારની શુદ્ધિ ]
૨૯ી એક વખત આચાર્યશ્રી અષ્ટાપદ વગેરે તીર્થોની મુહૂર્ત માત્રમાં યાત્રા કરીને પાછા આવ્યા, ત્યારે અન્ય સાધુઓ ત્યાં હાજર નહિ હોવાથી નાગાર્જુન તેમની સેવામાં હાજર થય અને ભક્તિભાવથી તેમનાં ચરણે ધેવા લાગ્યું. પછી તે ચરણદક પરઠવવા ચાલ્યો. ત્યાં એકાંતમાં જઈને તે ચરણદકને બરાબર સૂછ્યું તથા તેને સ્વાદ પણ ચાખી જે. એ રીતે તેણે ચરણદકના વાસ તથા સ્વાદ પરથી તેમાં વપરાયેલી ૧૦૭ ઔષધિઓને શોધી કાઢી. અને એ ઔષધિઓને લેપ કરી પિતાના પગે પડીને ગુરુની માફક ઉડવાને આરંભ કર્યો, પણ તેમાં જોઈએ તેવી. સફળતા મળી નહિ; એટલે કે તે થોડુંક ઊડીને નીચે પડ્યો. આમ છતાં તે હિંમત હાર્યો નહિ. તેણે ફરી ઉડવાનો પ્રયત્ન કર્યો અને ફરી નીચે પટકાયો, એટલે તે મનમાં વિચાર કરવા લાગ્યું કે “રખેને કોઈ ઔષધિમાં ન્યૂનતા રહી ગઈ હોય !” તેથી જે ઔષધિ, જે સમયે અને જે નક્ષત્રે લાવવી ઘટે, તે સમયે અને તે નક્ષત્રે લઈ આવ્યા અને તેને લેપ તૈયાર કરી, પગે લગાડીને ઉડવા લાગે, પરંતુ તે જરા ઊંચે ગયે ન ગયે કે ચકરી ખાઈને એક ઊંડા ખાડામાં ગબડી પડો અને શરીરે છેલા.
પછી મહામહેનતે બહાર નીકળી ગુરુ આગળ જતાં તેમણે કહ્યું કે “અહો ! ગુરુ વિના પણ પારલેપ સિદ્ધ થયે કે શું?” ત્યારે તેણે હસીને ઉત્તર આપે કે “ગુરુ વિના સિદ્ધિ ન થાય, પણ મેં મારા બુદ્ધિબળની પરીક્ષા
