________________
૪૮૩
૧૩ અષાડ ચામાસી ૧૪ પર્યુષણુ
[ જિનાપાસના
૧૫ આસામાસની ઓળી ૧૬ દીવાળી
આ બધાં પર્વોનું માહાત્મ્ય અનેાએ જૈન શિક્ષાવલીત્રીજી શ્રેણીના ( જૈન પર્વો' નામના નિખધમાં વિસ્તારથી આપેલું છે, એટલે મુમુક્ષુઓને ત્યાંથી જોઈ લેવાની ભલામણ છે.
ઉપાસકે આ પર્વેની ઉત્સાહપૂર્વક ઉજવણી કરે, એ ઈચ્છવા ચાગ્ય છે. અમે અનુભવથી જોયુ* છે કે જેમના જીવનમાંથી પર્વની ઉજવણી ગઈ, તેમનાં જીવનમાંથી ધમ થયા અને ધમ ગયા, એટલે ખાકી કઈ ન રહ્યું, જે લેાકેા સુધી સસ્કૃતિના પ્રકાશ પહેંચ્યા નથી કે અતિ અલ્પ પહોંચ્યા છે, તેઓ પણ પેાતાનાં પર્વો ઉલ્લાસથી ઉજવે છે, તે જે સ*સ્કૃતિના પૂરા પ્રકાશ પામ્યા છે અને સંસ્કૃત માનવી હોવાનુ અભિમાન કરે છે, તે પેાતાનાં પર્વી તરફ ઉપેક્ષા કેમ કરી શકે? કદાચ સવે પાનુ મારાધન ન થઈ શકે તેા મુખ્ય પર્વોનું આરાધન તે અવશ્ય કરવું જોઈએ, જેથી આત્માને ધમ'ના રંગ ચડે અને તે ક્રમશઃ પેાતાની ઉન્નતિ સાધી શકે.
–ચાતુર્માસિક કૃત્યા
પ્રાચીન કાળમાં ચાન્દ્ર, ચાન્દ્ર, અભિવધિત, ચાન્દ્ર અને અભિવૃધિત, એ પાંચ સવત્સરના એક યુગ ગણવામાં આવતા અને સંવત્સરના પ્રારભ શ્રાવણ વદ્ધિ એકમ એટલે
