________________
નામ-સ્મરણ ]
૧૫૫
છતાં તમારું લક્ષ ભગવાનના નામ-સ્મરણમાં રાખે.” તાત્પર્ય કે એમ કરવાથી તમારે એક દિવસ ઉદ્ધાર થશે.
सुमिरन सो मन लाइये, जैसे दीप पतंग । । प्राण तजै छिन एक में, जरत न मोहे अंग ॥
“સંસારના વિધવિધ વિષયમાં ભટકી રહેલા મનને નામ-સ્મરણ પર લાવવું જોઈએ, પણ આ વસ્તુ ત્યારે જ બની શકે કે જ્યારે આપણને ભગવાન પ્રત્યે પ્રેમ હોય, આસક્તિ હોય. જેમ પતંગિયાને દીપક પ્રત્યે આસક્તિ છે, તે એ બીજે કશે વિચાર કર્યા વિના તેની તમાં ઝંપલાવે છે અને ક્ષણમાત્રમાં પિતાને પ્રાણ તજી દે છે. વળી તે બળતી વખતે પોતાના અંગ પર જરાય મેહ - પામતું નથી. આ જ રીતે ભગવાન પ્રત્યે આસક્તિ હોય, પ્રેમ હેય, તે બીજે કશે વિચાર કર્યા વિના તેના નામ
સ્મરણમાં ઝુકી પડવું જોઈએ અને એમ કરતાં કદાચ કઈ કર્મના ઉદયે કઈ પ્રકારનું નુકશાન કે કષ્ટ આવી. પડે તે તેની લેશ પણ પરવાહ કરવી ન જોઈએ.
અન્ય સંત પુરુષોએ પણ નામ-સ્મરણને આ મહિમા ગાયે છે અને તેથી જ મુમુક્ષુઓ-ભક્તજનો “રામ રામ” “કૃષ્ણ કૃષ્ણ હરે” “જય શંભે” વગેરે શબ્દો વડે નામ-સ્મરણ કરતાં માલુમ પડે છે. કેટલાક “રઘુપતિ રાઘવ રાજારામ, પતિતપાવન સીતારામ વગેરે પદની ધૂન પણ લગાડે છે અને તેમાં મસ્ત બની જાય છે. એ વખતે. તેમને દુનિયાની અન્ય કઈ વસ્તુ યાદ આવતી નથી...
