________________
दूजी बातां बणाइजी ॥ तेहतो कछू भेदन पायो । मदन कुँवरी कने जाइजी ॥ म ॥ २४ ॥ मिजहातको पत्र समय । खोली तिने बांच्योजी । मैं पण चाहूं अवसरे मिलस्यूं । कुवरीनो मन रायोजी ॥ म ॥ २५ ॥ तेतले छुट्टी हुई शाळकी । पोताना दफतर लेइ जी ॥ छात्र सहू निज २ घर पहोंचा । मदन पुरमें फिरेइजी ॥ म ॥ २६ ॥ बीजा खन्ड की प्रथम ढालो | कही अमोल रसालोजी || देखो मदन कैसो परपंची । करे नव नव ख्यालोजी ॥ म ॥ २७ ॥ दोहा ॥ राज पुत्री तणी लगी । सचिव पुत्रस्यूं आँख ॥ ते | जाणी पांडे तदा ॥ अंतर दृष्टी राख ॥ १ ॥ मोटा घरका दोइए । तरुण पणें मदमात ॥ इहां जो अकृत्य करे । होवे नाम मुज अस्त ॥ २ ॥ हिवे लालच छोडी करी। सीख देवु दोइ तांय ॥ तो लज्जा रहे शाळकी । इम निश्चय चितठाय ॥ १ ॥ जुदा जुदा | दोन्या भणी ॥ लेगय निज तात पास ॥ भण्घो गुण्यो बताइयो । राय प्रधान हुल्लास ॥ ४ ॥ वक्सीस दी पण्डित भणी । पहोंचाया निज घेर ॥ निज निज स्थाने सुखी रहे ॥ राय प्रधाननी मेहेर || ५ || ढाल दूसरी | पांडव पांचू वंदता । म्हारो मनडा मोयोजी ॥ यह ॥ रायपुत्री गुण सुन्दरी । प्रधान पुत्र वियोगजी ॥ तडफडत अतिमन विषे हिवे किम वणे मिलवा जोग ॥ १ ॥ भविकजन सांभलो । बुद्धि पुण्य मदनका सवाय ॥ चतुर नर संभलो । बुद्धि० ॥ आ ॥ रूप वय बुद्धिसारखी | मुजसचिव तनुज हित
I
N
