________________
खांग बणायो । के भूत झोटिंग कोइ जागाजी ॥म ॥ ३ ॥ हँसतो मदन कहे हूं गेलो। भूत देख भग जावे जी ॥ वे फिकर आप घर में विराज्यो । करूं जिम लेहर मुज आवे| जी । म ॥ ४ ॥इम कही आया बजार के मांही । लोक देख आश्चर्य पाईजी ॥ गम्म | जम्यों पूछे नाम तेहनो । ते 'मूर्ख' बतलाइ जी ॥ म ॥५॥ मूर्ख २ सहू बतलावे । ते बोले हाँइ जी ॥ हँसे कूदेने ख्याल बणावे । लोक भणी हँसाइजीम॥६॥ इम भमतो|| ते गया शाळमें । पंडितसे इम बोले जी ॥ मुजने भणावो तो शाबाशी॥ कुण बुद्धवंत मुजतोले जी ॥ म ॥ ७ ॥ हँसी आचार्य भणवा बैठायो । दीधी हाथमें पाटीजी ॥ बोल | भोले ते कहे हंभोलो। पाटीपे पडि चीरांटी जी॥ म॥८॥ पाठक सह सण सवा लाग्या। सहूने लागे गमतोजी ।। मुंडे लाग्यो पांड्याजीने । नित्य तिहां आइ रमतोजी । म ९॥ जो कोह तस काम भोलावे । जाणने समजे नाहीजी ॥ पांच सात वार तेह थी कहवावे । फिर शीघ्र देवे निपाइजी ॥ म ॥ १०॥ तेहथी सहूने प्यारो लागे । देवे जे ते मांगे जी ॥ सहूने सुहाती करे मस्करी । जिम जागे अनुरागे जी ॥म ॥११॥ तिणही जागा रायनी पुत्री । नित्यप्रति भणवा आवे जी ॥ उपवय हुइ जोइ सचिव तनुजने । मनडो तास मोवावे जी ॥ म ॥ १२ ॥ नेण सेण करे तस सामें । जोवे धरीने कटाक्षो | जी ॥ सचिव पुत्र देखी शरमावे। मेले नहीं तेहथी आँखोजी ॥ म ॥ १३ ॥ एकांत
