________________
1
चट बचन चडायने | पडह पीव्यो हो ते पुर ने मझार ॥ सु ॥ सुणी ने केइ चालिया । जोवाने हो ते राजकुँवार ॥ चउदिश माहे किर्या घणा । नहीं मिल्या थी हो आइ रह्या निज द्वार || सु || ३ || तब स्वपन साय मुज भणी । कुलदेवी हो कहे बीडो तूं साय ॥ राजपुत्री लेववा। तूं तो जाजे हो कजली वन मांय ॥ सु ॥ ४ ॥ ते तो मिलसी तुज भणी । सुखी होसो हो प्रकट्या तुम पुण्य ॥ जाग्यो जणायो मैं ताताने । आज्ञादी हो करो काम निपुण ॥ सु ॥ ५ ॥ राजाजी पाले जइ ने । मैं कह्यो हो लावूं राजकुँवार ॥ ते कहे शीघ्र पधारिये । काम हुया हो करस्युं कह्या अनुसार ॥ सु ।। नाम ठाम नौधी लिया । हूं चाल्यो हो हुइ मन हुल्लास ॥ कजली वनने पूंछतो । हूं पहूं तो गजारण्या पास ॥ सु ॥ ७ ॥ ग्राम एक आयो तिहां । ह्रूं रहियो हो भोजनने काम ॥ पूंछयो कोइक भीलथी । कजली वन हो कहो छे कि ठाम || सु ॥ ८ ॥ ते कहे इहां थी उतरे । एक जोजन हो रेवानदी आय | तेहना पल्ला कांठा पे । जे झाडी हो कजली वन ते कहाय ॥ सु ॥ ९ ॥ किम पूछो तस नामने । मैं कह्यो हो मुज जावो छे त्यांय ॥ ते कहे तुम भोला हुया । मरण मुख हो किमकरी जवाय ॥ सु ॥ १० ॥ जे नर नदी लंघिया । ते न आया हो फिरने पाछा घेर ॥ फिर पाछा जावो घरे । जो चावो हो तनने खेर ॥ ॥ ११ ॥ फिर मैं पूछयो तेहने । गज बेंचे हो वैपारी लाय ॥ इणही वन थी मैं सुण्या ॥ विन
