________________
म.श्रे.
११९
*
मिलीजी । जोवे बाइको मुख ॥ रा ॥ २० ॥ शुभ मुहूर्त में सजहुईजी । आया नगर मझार ॥ सुखे समाधे रहे सह । पनरे ढाल अमोल उचार ॥ रा ॥ २१ ॥ ॥ दोहा ॥ एकदा राणी रायजी । करे आपस में विचार || एकही पुत्री आपणो नहीं कीधो कुछ लाड ॥ १ ॥ तनुजा परणावा तणी । मात पिता मन हूंश ॥ ते अपणी पूगी नहीं || हिवे लीजे रस चूस ॥ २ ॥ बोलाया मदनेशने । कही मनकी बात । मदन कहे इच्छित करो । कमी कछू न | देखात || ३ || अति आडंबर कर तिहां । रंभ मंज्जरी परणाय ॥ अर्धराज दे डाय जे । राय राणी हर्षाय ॥ ४ ॥ विना कह्या इच्छित हुया । हर्ष्या दंपति दोय ॥ पुण्यवंत प्राणी भणी । पग २ पे सुख होय ॥ ५ ॥ ६ ॥ ढाल १६ मी ॥ ममत मत कीजो राज मनमें ॥ यह ॥ पुण्यवन्त सोभा राज पावे । पग २ आनंद प्रगटादे ॥ पुं ॥ आं ॥ एकदा कुटुंब जागरणा जगत | विचार इसो मन आवे || ठाम २ हूं पडूं फंदमे । मन म्हारो मोहवाये ॥ पुण्य ॥ १ ॥ यात तात विदेशरे मांह । पीडा बहुली पावे | खबर मुजने कुछ नहीं तेहनी । मुज विरह तडफावे || पुण्य ॥ २ ॥ मैं जब पड्यो सरिता मांहीं । बंधव मुज अरडावे ॥ कोथो लस्यूं काम कर । ते सहू काम मुज थावे ॥ पुण्य ॥ ३ ॥ हिवे द लूं मात्र बंधूका । तब सुज मन तोषावे । रिद्धी सिद्धी महारी देखी । तस मन पण हर्षाये ॥ पुण्य ॥ ४ ॥ हम विचारी निशा विहाणी । रंभा भणी चेतावे ||
"
खण्ड ६
११९
