Book Title: Gujarati Bhashanu Bruhad Vyakaran
Author(s): Ravbahadur Kamlashankar Pranshankar Trivedi
Publisher: Macmilan and Company Limited
View full book text
________________
શબ્દાર્થચમત્કાર
૮૯
૮; ૯; ને ૧૦માં સંસ્કૃત શબ્દ અને તેના અપભ્રષ્ટ રૂપના અર્થના ફેરફાર થતાં અર્થભ્રષ્ટતા આવી છે તે સમજાશે. ૧૧. માટી
મર્દ; બહાદુર; જા. ગુ. તિરસ્કારવાચક-માટીડા માટી થાજો(મર્દથાજો) (અકરમીમાટી તૈયર (માટી સવે મૂ િવલ પર શૂરા)
ઘાલ કાન્હ
૧૨. ઢાલા
તિરસ્કાર પામતા પુરુષ (ઢોલા મારું) મોટાઈના ખાટા ઉપચેગ કરનાર, તર્કટી પ્રાચીન પરિસ્થિતિના ધ—પ્રાચીન પરિસ્થિતિનું ભાન કરાવે એવા શબ્દ પણ ભાષામાં હોય છે. ‘બહુવ્રીહિ' શબ્દ એવા છે. એને મૂળ અર્થ જેની પાસે બહુ ડાંગર હાય તે. દ્રવ્યનું માપ ઢોર, અનાજ વગેરેથી થતું એવી પરિસ્થિતિના એ શબ્દ ખ્યાલ આપે છે. ‘તીર્થધ્વાંક્ષ,’ તીર્થંકાક,' આવા સંસ્કૃત સમાસ એમ સૂચવે છે કે પ્રાચીન સમયે પણ બાપડા બ્રાહ્મણા જેએ તીર્થમાં અનેક રીતે ઉપયાગી થઈ પડે છે તથા મરદાસ કરે છે તેઓ યાત્રાળુઓને ત્રાસદાયક લાગતા. ‘પાત્રેસમિત’ (ભાજનવેળાએ તૈયાર, કામને વખતે હિ), ‘ગેહેશૂર”, ‘ગેહેની' (ઘરમાં શૂરા, ઘરમાં ગાજનાર), એવા સમાસ પરથી સમજાય છે કે પ્રાચીન સમયમાં મનુષ્યસ્વભાવ હાલના જેવાજ હતા.
૧.૧૯૭)
ઢોલ્લ (નાયક, અપ. ढोल्ला सामला) વાō (મોટા પુરુષ)
૧૩. માકળ
પૌરાણિક ને ઐતિહાસિક સ્થિતિ—નીચેના દાખલા પૈારાણિક ને ઐતિહાસિક સ્થિતિનું ભાન કરાવે છે:— આ મહાભારત કામ છે.
આ
સેમી યુદ્ધે છે.
