________________
૨. વિયોગી પિતા
“બેટા, મલયા ! તેં તો ખૂબ કરી. કહે તો ખરી, આવું નૃત્યું તું ક્યાંથી શીખી ? કે જેનો પ્રચાર વિદ્યાધરોમાં પણ ઘણો જુજ છે. નાની ઉંમરમાં તું આટલા બધા પ્રયોગો શી રીતે શીખી શકી ? આવી મનોહર એક્ટીંગ કયા ઉસ્તાદે શીખવી? મને તો બહુ આશ્ચર્ય લાગે છે. રાજકન્યાઓમાં આવી ચતુરાઈ તો ક્યાંય જોઈ નથી તેમ સાંભળી પણ નથી.’’
મારા વખાણ સાંભળી વધારે શરમાઈ પગના અંગુઠા વતી હું ભોંય ખણવા લાગી.
વિચિત્રવીર્ય-પુત્રી ! તું કેમ શરમાય છે ? મને તારા પિતાતુલ્ય માનજે. તારું ઘર હોય તેમ અહીં મોકળે મને વાતચીત
કર.''
મલ–“બાપૂ ! મને નૃત્ય શીખવનાર કોઈ કળાચાર્ય નહોતા કે જેના સંબંધમાં આપને કંઈ પણ કહી શકું. પણ જ્યારે મેં નૃત્ય શીખવું શરૂ કર્યું, ત્યારે મારા પિતાશ્રીએ દેશ દેશાવરના સારા સારા કળાનિપુણોને પોતાના રાજ્યમાં વસાવ્યા હતા. તેથી કોઈ પ્રસંગે કોઈ ને કોઈની પાસેથી કોઈ પ્રયોગ શીખી લીધો. પરંતુ પ્રયોગમાં સુંદરતા જણાઈ છે, તે મારી માને નાચતી જોઈ, ને કેટલુંક પૂછી તેમની પાસેથી શીખી છું.”
વિચિ−‘તારી . માને ક્યાંથી આવડે ?'’ મલ૦–‘‘વિદ્યાધર કુટુંબમાંથી શીખેલ.' વિચિ−‘તારી માનું નામ શું ?'
