________________
૧૮૦
શ્રી મહાવીરચરિત્ર.
અકુલ, તિલક, શેર, કુદ, મલ્લિકા, અશાક, આમ્રમંજરી, પારિજાતપ્રમુખ પાંચ વણુના પુષ્પા આજાનુ-ઢીંચણુ પ્રમાણ પાથર્યાં, વિવિધ મણિ-રચનાથી વિચિત્ર ઈ ડયુક્ત તથા વજરત્નથી બનાવેલ ધૂપધાનીવડે તેણે પ્રવર ગંધથી અભિરામ ધૂપ કર્યાં, તેમજ પ્રજ્વલંત દીપિકાવર્ડ મનેાહર આરતી તથા મંગળદીપ - તાર્યાં. એ પ્રમાણે સ કત્તવ્ય સમાપ્ત થતાં હષઁત્કથી નમતાં શિર પરથી પડેલાં પુષ્પાવર્ડ મહીતલ શૈાભિત થતાં, કામળ ભુજારૂપ મૃણાલના આંદોલનથી થતા કંકણના ધ્વનિયુકત, તથા ઉત્કટ ણુના વેગથી મુક્તાવલિના સમૂહ અસ્તવ્યસ્ત બનતાં દેવ–દાનવા ભારે આદરપૂર્ણાંક ભગવંતની સમક્ષ નૃત્ય કરવા લાગ્યા. નૃત્ય કરી અત્યંત ભકિતમાં લીન થયેલા તે આ પ્રમાણે સ્વામિનાથની સ્તુતિ કરવા લાગ્યા.
“ હું ત્રણે ભુવનને વંદનીય ! લીલાપૂર્વક ચરણાગ્ર ચલાવતાં મેરૂપ તને કંપાયમાન કરનાર તથા ભવ-કૂપમાં પડતા પ્રાણીઓના ઉદ્ધાર કરવામાં સમ એવા હું નાથ ! તમે જયવંત વ. હે પરમેશ્વર ! શરણાગતને ઢેઢ વજાના ૫જર્ સમાન, કામ–કુરંગને કેસરીતુલ્ય તથા મત્સરરૂપ તિમિર-પડલને દૂર કરવામાં દિવાકર સમાન એવા હૈ જિનેશ્વર ! તમે વિજય પામેા. હું સ્વામિન ! સત્ય છે કે સિદ્ધાર્થ રાજા યથા' નામધારી કેમ ન ગણાય કે વિશાલ વેચનવાળા અને ચિંતામણી તુલ્ય એવા તમે જેના પુત્ર થયા છે ? હે નાથ ! એ રીતે તમારા મજ્જનાત્સવમાં પ્રવ`વાથી અમે પેાતાના આત્માને અત્યંત અવિરતિ–પરાયણ છતાં અતિપુણ્યવત માનીએ છીએ. હું દેવ ! તમે જ્યાં જન્મ પામ્યા એવા ભરતક્ષેત્ર પણ આજે ભાગ્યશાળી થયુ, તેમજ તમારા ચરણ-કમળ જ્યાં બિરાજમાન છે એવી ધરણી પણ વંદનીય છે, હું 'જિનેન્દ્ર ! તમારા પદની સેવાથી જે કાંઈ ફળ મળતુ હાય તા તેથી અમેા સદાકાલ આવા પરમ મહે ત્સવ જોતાં રહીએ. ”
એ પ્રમાણે ચારે નિકાયના દેવે ભગવંતને સ્તવી, સાધ`સ્વામી વિના બધા પાતપાતાના સ્થાને ગયા. એટલે સાધર્માધિપતિએ સર્વી કન્ય ખજાવી પ્રભુને કર-સ પુટમાં ધારણ કરી, અનેક દેવાની કાટાનુકાટી સહિત જિનજન્મગૃહમાં આવી, પ્રતિરૂપ તથા અવસ્ત્રાપિની નિદ્રા અપહરી પ્રભુને તેણે ત્રિશલાદેવી પાસે મૂકવા; અને પ્રવર દેવ*-યુગલ તથા કુંડલ-યુગલ આશીકા પાસે મૂકયાં; તેમજ પાંચ વર્ષોંના રત્નાની રચનાથી મનેહર તથા જેની કારે મુક્તાફળા લટકી રહ્યાં છે એવા એક કંદુક ભગવંતને રમવા નિમિત્તે ચંદ્રવામાં લટકાખ્યા કે જેને જોતાં પ્રભુ આનઢથી તેમાં ષ્ટિ લગાડે. પછી ઇંદ્રે કુબેરને આજ્ઞા કરી કે—અરે! તમે ખત્રીશ હિરણ્યકોટી, ખત્રીશ સુવર્ણ કાટી, ખત્રીશ
